कटरागम महोत्सवाक वचपी तीर्थयात्रा (पदयात्रा) भारताभायर वता. ही तीर्थयात्रा भगवान मुरुगान (लॉर्ड कतरगामा, कार्तिकेय वा स्कंद) आपल्या आवय-बापायचें (शिव आनी पार्वती) हिमालयाचें घर सोडून थळाव्या चलये वल्लीच्या मोगान श्रीलंकेक प्रवास केल्ले यात्रेचो उगडास करतात. श्रीलंकेच्या कटरागमा देवळांतल्या कटरागमा पेराहेरा महोत्सवांत तांचो मोग आनी लग्नाची याद जाता.
भक्त कतरगामा पावपा खातीर शेंकड्यांनी किलोमीटर प्रवास करपा खातीर केन्ना केन्नाय उत्सवा पयलीं 45 दीस आदीं तीर्थयात्रा सुरू करतात. झुजाचो देव लॉर्ड मुरुगान हाच्या उगडासांत जायते जाण आपूण खबर आशिल्ली सुरक्षीत सुवात सोडून वतना वेल (भालो) व्हरतात आनी हे यात्रेंतल्यान अज्ञातांत वचपाचें साहस करतात.
यात्रेकरुपी कातरगामा पर्वताचेर ट्रेकिंग करून अमावस्या वेळार कटरागमाचो उत्सव सुरू करतात. 14 सांजो रातच्या वेळार मुरुगानाच्या मुर्तीचो वल्लीच्या देवळाक पेराहेरा मनयतात. पूर्ण चंद्राच्या निमाण्या सकाळीं उदक कापपाच्या सुवाळ्यांत पराकाष्ठेचेर पावतात जंय मुरुगानाची मूर्ती मेनिक गंगा न्हंयांत बुडोवन ताचें पवित्र उदक भक्तांचेर ओततात.
ह्या उत्सवाचो आनीक एक खाशेलो भाग म्हळ्यार उजो पालोवपाचो सुवाळो, जंय भक्त जळपी गरम कोळशाच्या उज्यांत वचून घटकांचेर जैत मेळोवपाचो आपलो विस्वास विस्वासांत घेवपा सारको दाखयतात.
वेगवेगळ्या भास, धर्म आनी वंशांतले लोक हे वर्सुकी यात्रेक मार्गदर्शन, आशीर्वाद, बरेपण आनी आपल्या भावार्थाची परिक्षा घेवपाक एकठांय येतात. त्या मळार ते ४००० वर्सां आदीं अब्राहामान घाल्ल्या नमुन्याचेर पाळो दितात. फकत कितलेशेच म्हयने न्हय, तर पुराय जिवीत तिगून गेल्ल्या तीर्थयात्रेक तो गेलो. ताच्या यात्रेचो परिणाम तुमच्या आनी म्हज्या जिविताचेर 4000 वर्सां उपरांत परिणाम करता. तशेंच ताच्या तीर्थयात्रेक ताणें पवित्र दोंगराचेर अविश्वसनीय त्याग दिवन देवा चेर आपलो विस्वास दाखोवचो पडलो . ताका लागून दर्या कापून आनी उज्या वांगडा चलून जल्मल्लें एक राष्ट्र जल्माक आयलें – मागीर सगळ्या दक्षिण आशियाचेर परिणाम जालो . ताच्या तीर्थयात्रेन आयज आमकां आशीर्वाद आनी मार्गदर्शन दिवपी गजाल कशी चालीक लायली हें समजून घेवप ही आमची आत्मज्ञानाची सुरवात जावंक शकता. अब्राहमाची तीर्थयात्रेचो सोद घेवचे पयलीं ताच्या यात्रेची नोंद आशिल्ल्या वेदपुष्टकांतल्यान आमकां कांय संदर्भ मेळटा.
आनी आयज अब्राहामा थावन आयिल्ले लोक – ज्यू – खरेंच केन्नाच एक राष्ट्र नाशिल्ले, जें आमी सादारणपणान व्हडपणाक जोडटात. इजिप्तांतल्या पिरामिडांभशेन तांणी व्हड व्हड वास्तुशिल्पाची बांदावळ बांदली ना – आनी ताजमहाला सारकी कांयच ना हें निश्चीत, तांणी ग्रीक लोकांभशेन तत्वगिन्यान बरयलें ना, वा ब्रिटीश लोकांभशेन पयसुल्ल्या प्रदेशांचेर प्रशासन केलें ना. ह्या सगळ्या राश्ट्रांनी असामान्य लश्करी सत्तेंतल्यान आपल्यो विस्तारीत शिमो ताणून दवरपी संवसारीक सत्ता साम्राज्यांच्या संदर्भांत तशें केलें – जें ज्यू लोकांक केन्नाच नाशिल्लें. ज्यू लोकांचें व्हडपण चड करून तांणी जल्म दिल्ल्या कायदो आनी पुस्तकाक लागून (वेद पुस्तक वा बायबल); आपल्या राष्ट्रांतल्यान आयिल्ल्या कांय उल्लेखनीय व्यक्तीं कडल्यान; आनी हे हजारांनी वर्सां ते एक वेगळो आनी कांय प्रमाणांत वेगळो लोक गट म्हणून जियेल्यात. तांचें व्हडपण खरेंच तांणी केल्ल्या खंयच्याय गजालीक लागून न्हय, तर तांकां आनी तांचे वरवीं केल्ल्या गजालींक लागून जाता .
आतां हें उतर पाळपाचो आशिल्लें त्या व्यक्ती कडेन पळयात. थंय काळ्या-धव्या रंगांत परत परत म्हणटात की “हांव करतलों …”. इतिहासांत तांचें व्हडपण खेळ्ळें अशी खाशेली पद्दत ह्या ‘राष्ट्राची’ कांय जन्मजात क्षमता, जैत वा शक्ती परस हें घडोवपी रचणार आसतलो अशें ह्या घोशणापत्राक परतून एक फावट उल्लेखनीय रितीन बरोबर येता. आधुनीक ज्यू राष्ट्र इझ्राएलांतल्या घडणुकां कडेन आयज संवसारभर प्रसार माध्यमांचें लक्ष दिल्लें हें एक उदाहरण. हंगेरी, नॉर्वे, पापुआ न्यू गिनी, बोलिव्हिया वा मध्य आफ्रिकन प्रजासत्ताकांत – संवसारभरांतल्या सगळ्याच आकाराच्या देशांनी – खबरां कार्यावळींची खबर तुमी नेमान आयकता? पूण ८० लाख लोकांचें ल्हानशें राष्ट्र इझ्राएल सतत आनी नेमान खबरांनी येता.
इतिहासांत वा मनशाच्या घडणुकांनी अशें कांयच ना, जें ह्या पुर्विल्ल्या मनशाक जाहीर केल्लें तशें हें पुर्विल्लें उतर उक्तें जावंक शकता, जांणी ह्या वचनाचेर विस्वास दवरून एक खाशेलो मार्ग वेंचलो. हें उतर कांय रितीन अपेसांत पडपाची शक्यताय कितली आशिल्ली हाचो विचार करात. पूण ताचे बदलाक तें उक्तें जालां, आनी उक्तें जायत आसा, जशें त्या हजारांनी वर्सां आदीं जाहीर केल्लें. फकत वचन दिवप्याच्या सत्तेचेर आनी अधिकाराचेरच ती पुराय जाल्या अशी केस खरेंच घट आसा.
अजूनय संवसार हालोवपी तीर्थयात्रा
ह्या नकाशांत अब्राहमाच्या यात्रेचो मार्ग दाखयला
बायबलांत नोंद केल्या की “अब्राम सर्वेस्परान सांगिल्ले प्रमाणें गेलो” (आयत 4). तो एके तीर्थयात्रेक भायर सरलो, नकाशांत दाखयल्ली जी अजूनय इतिहास घडयता.
आशीर्वाद आमकां
पूण तशेंच आनीक कितें तरी उतर दिल्लें आशिल्ल्यान तें थंयच सोंपना. आशीर्वाद फकत अब्राहामाक न्हय कारण तातूंत अशेंय सांगलां
“तुमच्या वरवीं पृथ्वीचेर सगळ्या लोकांक आशीर्वाद मेळटलो” (आयत 4).
हाका लागून तुमी आनी हांवे दखल घेवंक जाय. आमी आर्य, द्रविड, तमिळ, नेपाळी, वा हेर कितेंय आसूं; आमची जात खंयचीय आसूं; आमचो धर्म खंयचोय आसूं, तो हिंदू, मुसलमान, जैन, शीख वा क्रिस्तांव आसूं; आमी गिरेस्त आसूं वा गरीब आसूं, भलायकेन बरे आसूं वा दुयेंत आसूं; शिकिल्ले वा ना – ‘ धर्तरेचेर सगळे लोक ‘ हातूंत आमच्या सगळ्यांचो आस्पाव करचो पडटा. आशीर्वादाच्या ह्या उतरांत तेन्ना सावन आयज मेरेन जियेवपी सगळ्यांचो आस्पाव जाता – म्हणल्यार तुमी. कशें? केन्ना? कसलो आशीर्वाद? फकत हांगाच हें स्पश्टपणान सांगिल्लें ना पूण तुका आनी म्हजेर परिणाम करपी गजालीचो हो जल्म.
आमी आतांच इतिहासीक आनी अक्षरशः सत्यापीत केलां की अब्राहामाक दिल्ल्या उतराचो पयलो भाग खरो जाला. मागीर तुमकां आनी म्हाका दिल्ल्या वचनांतलो भागय साकार जावचो ना असो विस्वास दवरपाक आमकां बरें कारण ना? सार्वत्रिक आनी अपरिवर्तनीय आशिल्ल्यान हें प्रतिज्ञा सत्य आसा. पूण आमी ताका अनलॉक करपाची गरज आसा – ह्या वचनाचें सत्य समजून घेवपाक. आमकां प्रबोधन जाय म्हणजे हें वचन आमकां कशें ‘स्पर्श’ करूंक शकता तें आमकां समजता. अब्राहमाची तीर्थयात्रा चालू दवरून आमकां हें प्रबोधन मेळटा. संवसारभरांतले इतले लोक इतले कश्ट करून मोक्षाची चावी ह्या उल्लेखनीय मनशा फाटल्यान वचत रावतना आमकां सगळ्यांक उक्ती जाता.