‘नीरो… सगळ्यांत उत्कृश्ट छळांनी ख्यास्त दिवपी, सादारणपणान क्रिस्तांव म्हणपी व्यक्ती, जांकां तांच्या व्हडपणाक लागून दुस्वास जाताले. ह्या नांवाचो संस्थापक क्रिस्ताक टायबेरियसाच्या काळांत जुदेयाचो वकील पोंटियस पिलातान जिवेशीं मारलो; पूण कांय काळा खातीर दवरिल्लो विनाशकारी अंधश्रध्दा परतून फुटलो, फकत जुदेयांतल्यान न्हय, जंय ही दुराचाराची सुरवात जाली, पूण रोम शारांतल्यानय’.टॅसिटस हें वखद. अॅनाल्स पंदराव्या. 44. 112 इ.स

‘ह्या वेळार एक बुदवंत मनीस आशिल्लो … जेजू. … बरें, आनी … सद्गुणी. आनी ज्यू आनी हेर राश्ट्रां मदले जायते लोक ताचे शिश्य जाले. पिलातान ताका खुर्सार मारपाचो आनी मरणाचो ख्यास्त दिलो. आनी ताचे शिश्य जाल्ल्या लोकांनी ताचें शिश्यत्व सोडलें ना. खुर्सार मारल्या उपरांत तीन दिसांनी तो तांकां प्रगट जालो आनी तो जिवो आसा अशें तांणी कळयलें’.जोसेफस हांणी केला. ९० इ.स. पुर्विल्लीं वस्तू xviii. ३३ हें नांव

याजक आनी देवळाच्या राखणदारांचो सेनापती आनी सदुकी लोक लोकां कडेन उलयतना पेद्रू आनी जुांव हांचे कडेन गेले. ^२  प्रेषित लोकांक शिकयताले, जेजूंतल्यान मेल्ल्या मनशांचें पुनर्जिवंतपणाची घोशणा करताले म्हणून तांकां खूब त्रास जालो. ^३  तांणी पेद्रू आनी जुांवाक धरले आनी सांज जाल्ली म्हणून तांकां दुसऱ्या दिसा मेरेन बंदखणींत दवरले. ^४  पूण संदेश आयकल्ल्या जायत्या जाणांनी विस्वास दवरलो; देखून भावार्थी मनशांचो आंकडो सुमार पांच हजार मेरेन वाडलो.

^५  दुसऱ्या दिसा जेरुसलेमांत राज्यकर्ते, जाण्टे आनी कायद्याचे शिक्षक मेळ्ळे. ^६  मुखेल याजक हन्नास थंय आशिल्लो आनी तशेंच कायफा, जुांव, अलेक्झांडर आनी हेर मुखेल याजकाच्या कुळांतले लोक आशिल्ले. ^७  तांणी पेद्रू आनी जुांवाक आपल्या मुखार हाडून तांकां विचारपाक सुरवात केली: “तुमी खंयच्या बळग्यान वा खंयच्या नांवान हें केलें?”

^८  मागीर पवित्र आत्म्यान भरिल्लो पेद्रू तांकां म्हणालो: “ ^{राज्यपाल}  आनी ^{जाण्टे}  ! हो मनीस तुमच्या मुखार उबो रावता ¹¹  जेजू आसा

“’तुमी बांदप्यांनी न्हयकारलो तो फातर,    जो कोनशाचो फातर जाला.’ ^[ ए ]

^१२  मोक्ष हेरांक मेळना, कित्याक सर्गा सकयल मनशाकुळाक दिल्लें दुसरें नांव ना, जाचे वरवीं आमकां तारण मेळूंक जाय.”

^१३  जेन्नां तांकां पेद्रू आनी जुांवाचें धैर पळेलें आनी ते अशिक्षीत, सादारण मनीस आसात हें कळ्ळें तेन्नां तांकां अजाप जालें आनी हे मनीस जेजू वांगडा आशिल्ले हाची तांणी दखल घेतली. ^१४  पूण बरे जाल्लो मनीस आपल्या वांगडा उबो रावताना तांकां दिसूंक लागलो म्हणून तांकां कांयच सांगूंक मेळ्ळें ना. ^१५  तेदनां तांणी तांकां सभाघरांतल्यान भायर सरपाचो आदेश दिलो आनी उपरांत एकठांय बसले. ^१६  “आमी ह्या मनशां कडेन कितें करपाचे?” तांणी विचारलें. “जेरुसलेमांत रावपी सगळ्यांक कळटा की तांणी एक उल्लेखनीय चिन्नां केल्या आनी आमी तें न्हयकारूंक शकनात. ¹⁷  पूण ही गजाल लोकां मदीं आनीक पातळची न्हय म्हूण आमी तांकां शिटकावणी दिवंक जाय की आतां कोणा कडेन ह्या नांवान उलोवंक नाका.”प्रेषितांचीं कृत्यां 4:1-17 (सुमार 63 इ.स.)

मागीर सदुकींच्या पंगडाचे वांगडी मुखेल याजक आनी ताच्या वांगड्यांक मत्सर जालो. ^१८  तांणी प्रेषितांक धरून भौशीक बंदखणींत दवरले. ^१९  पूण रातच्या वेळार सर्वेस्पराच्या एका देवदूतान बंदखणीचीं दारां उगडून तांकां भायर काडले. ^२०  ताणें म्हणलें, “जा, देवळाच्या आंगणांत उबो राव आनी लोकांक ह्या नव्या जिविता विशीं सगळें सांग.”

^२१  फांतोडेर ते तांकां सांगिल्ले प्रमाण देवळाच्या आंगणांत भितर सरले आनी लोकांक शिकवंक लागले.

मुखेल याजक आनी ताच्या वांगड्यांक पावले तेन्ना तांणी महायाजक-इज्रायलाच्या जाण्ट्यांची पुराय सभा- एकठांय आपोवन प्रेषितांक बंदखणींत धाडले. ^२२  पूण जेलांत पावतकच अधिकाऱ्यांक ते थंय मेळूंक ना. देखून तांणी परत वचून कळयलें: ^२३  “आमकां जेल सुरक्षीतपणान कुलूप लायिल्ली मेळ्ळी आनी दारांक राखणदार उबे रावले, पूण तीं उगडटना आमकां भितर कोणूच मेळ्ळो ना.” ^२४  ही खबर आयकून देवळाच्या राखणदारांचो सेनापती आनी मुखेल याजक हांकां लागून कितें जावं येता असो प्रस्न पडलो.

^२५  तेदनां कोणे तरी येवन म्हणलें, “पळयात, तुवें बंदखणींत घाल्ले मनीस देवळाच्या आंगणांत उबे रावून लोकांक शिकयतात.” ^२६  तेन्नां सेनापती आपल्या अधिकाऱ्यां सयत गेलो आनी प्रेषितांक हाडले. तांणी बळगें वापरलें ना, कारण लोक तांकां फातर मारतले असो भंय तांकां दिसतालो.

^२७  प्रेषितांक हाडून मुखेल याजकान चवकशी करपाक सभा मुखार हाजीर केले. ^२८  “ह्या नांवान शिकवंक नाका म्हण आमी तुमकां खर आज्ञा दिल्यात,” ताणें सांगलें. “तरी तुवें जेरुसलेम तुज्या शिकवणेन भरला आनी ह्या मनशाच्या रगताक लागून आमकां गुन्यांवकार करुंक थारायलां.”

^२९  पेद्रू आनी हेर प्रेषितांनी जाप दिली: “आमी मनशां परस देवाचें आज्ञा पाळूंक जाय! ^३०  आमच्या पूर्वजांच्या देवान जेजूक मेल्ल्यांतल्यान जिवंत केलो-तुवें ताका खुर्सार फांशी दिवन मारलो. ^{३१  इज्रायलाक पश्चात्ताप करुंक आनी तांचीं पात्कां माफ}  करुंक देवान ताका आपल्या उजव्या हातांत उबारलो, आनी इज्रायलाक पश्चात्ताप करुंक आनी तांचीं पात्कां माफ करुंक जाय आत्मो, जाका देवान आपली आज्ञा पाळपी लोकांक दिला.”

^३३  हें आयकून तांकां राग आयलो आनी तांकां मारून उडोवपाची इत्सा जाली. ^३४  पूण सगळ्या लोकांनी मान दिवपी गमलीएल नांवाचो एक फरीसी सभाघरांत उबो रावून त्या मनशांक थोडो वेळ भायर दवरपाचो आदेश दिलो. ^३५  मागीर ताणें महासभाक संबोधीत केलें: “इज्रायलांतले मनीस, तुमी ह्या मनशां कडेन कितें करपाचो विचार करतात, ताचेर बारीकसाणेन विचार करात. ^{३६  कांय काळापयलीं थ्यूदास आपूण कोण तरी अशें म्हणत हाजीर जालो आनी सुमार}  चारशें मनीस ताचे कडेन एकठांय आयले , ताका मारलो, ताचे सगळे अनुयायी शिंपडले आनी सगळें कांयच जालें ना बंडांत ताकाय मारलो आनी ताचे सगळे अनुयायी शिंपडले ³⁸  देखून, ह्या मनशांक सोडून दिवचें, कारण तांचो हेतू वा वावर मनशाच्या मूळचो आसल्यार, तो अपेशी ^{थारतलो}  .

^४०  ताच्या उलोवपान तांकां समजायले. तांणी प्रेषितांक भितर आपोवन तांकां चाबकान मारले. मागीर तांणी जेजूच्या नांवान उलोवंक नाकात असो आदेश दिलो आनी तांकां सोडलो.

^४१  प्रेषितांनीं नांवा खातीर बदनामी भोगपाक फावो अशें मानून खोशी जावन महासभा सोडून गेले.प्रेषितांचीं कृत्यां 5:17-41

कित्याक म्हाका मेळ्ळें तें हांवें तुमकां पयलें म्हत्वाचें म्हण सांगलां: शास्त्रा प्रमाणें ख्रिस्त आमच्या पात्कां खातीर मेलो, ^४  ताका पुरलो, तिसऱ्या दिसा तो शास्त्रा प्रमाण जिवंत जालो, ^५  आनी तो केफाक आनी उपरांत बारा जाणांक प्रगट जालो. ^६  ते उपरांत एकाच वेळार पांचशें परस चड भाव-भयणींक तो दिसलो, तातूंतले चडशे अजून जियेतात, जरी कांय जाण न्हीद आयल्यात. ^७  मागीर तो जाकोबाक, उपरांत सगळ्या प्रेषितांक, ^८  आनी निमाणें म्हाकाय, विकृत जल्मल्ल्या मनशाक दिसलो.

^९  कित्याक हांव प्रेषितां मदलो सगळ्यांत ल्हान आनी ताका प्रेषित म्हणपाक लेगीत फावो ना, कारण हांव देवाच्या इगर्जेक त्रास दितां. ^१०  पूण देवाच्या कृपेन हांव जें आसां तें जालां आनी ताची म्हजेर केल्ली कृपा निरर्थक जाली ना. ना, हांवें तांकां सगळ्यां परस चड कश्ट घेतले-तरी हांव न्हय, पूण म्हजे वांगडा आशिल्ली देवाची कृपा. ^११  मागीर हांव वा ते, हें आमी प्रचार करतात आनी तुमी हें मानले.

^१२  पूण ख्रिस्त मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जाला असो प्रचार केल्यार तुमच्यांतले कांय जाण मेल्ल्यांचें पुनर्जिवंतपण ना अशें कशें म्हणूं येता? ^१३  मेल्ल्यांचें पुनर्जिवंतपण ना जाल्यार, ख्रिस्त लेगीत जिवंत जावंक ना. ^१४  आनी ख्रिस्त जिवंत जावंक ना जाल्यार आमचो प्रचार निरुपयोगी आनी तुमचो भावार्थूय निरुपयोगी. ^१५  ताचे परस चड आमी देवा विशीं खोटे साक्षी जावन मेळटात, कित्याक देवा विशीं आमी गवाय दिल्या की ताणें क्रिस्ताक मेल्ल्यांतल्यान जिवंत केलो. पूण खरें म्हणल्यार मेल्ले जिवंत जावंक नात जाल्यार ताणें ताका जिवंत केलो ना. ^१६  कित्याक मेल्ल्यांक जिवंत जावंक ना जाल्यार ख्रिस्तूय जिवंत जावंक ना. ^१७  आनी ख्रिस्त जिवंत जावंक ना जाल्यार तुमचो भावार्थ निरर्थक; तुमी अजूनय तुमच्या पातकांत आसात. ^१८  तेदनां ख्रिस्तांत न्हिदिल्लेय गमावतात. ^१९  ह्या जिविता खातीर आमकां ख्रिस्ताचेर आशा आसत जाल्यार, आमी सगळ्या लोकां मदीं चड दयाळू आसात.१ कोरिंतकारांक १५:३-१९ (इ.स. ५७)

आनी आमची गजाल म्हणल्यार आमी दर वराक स्वताक धोको कित्याक घालतात? ^३१  हांव दर दिसा मरणाक तोंड दितां- होंय, जशें हांव तुमचे विशीं आमच्या प्रभू क्रिस्त जेजूंत अभिमान बाळगता. ^३२  हांव इफेजांत मनशां परस चड आशेन रानवटी जनावरां कडेन झुजलो जाल्यार म्हाका कितें मेळ्ळां? मेल्ल्यांक जिवंत जावंक ना जाल्यार .

“आमी खावया आनी पियेवया,    फाल्यां आमी मरतात.”1 कोरिंतकारांक 15:30-32

आमी दरेक वटेन कठीण दाबलेले, पूण कुसकुसले नात; भ्रमित, पूण निराशेंत न्हय; ^९  छळ केलो, पूण सोडून दिलो ना; मारून उडयलो, पूण नश्ट जालो ना.2 कोरिंतकारांक 4:8-9

बगर, देवाचे सेवक म्हूण आमी सगळ्या तरांनी स्वताची तोखणाय करतात: व्हड धीर; संकश्टांत, कश्टांत आनी संकश्टांत; ^५  मारपेट, बंदखण आनी दंगली हातूंत; कश्टांत, न्हीद नाशिल्ल्या रातीं आनी उपाशीपणांत;2 कोरिंतकारांक 6:4-5

पांच फावटीं म्हाका ज्यू लोकां कडल्यान चाळीस चाळीस माइनस एक मेळ्ळे. ^२५  तीन फावटीं म्हाका दंडांनी मारलो, एकदां फातरांनी मारलो, तीन फावटीं म्हाका तारवटी पडली, एक रात आनी दीस उक्त्या दर्यांत रावलो, ^२६  हांव सतत हालचालींत आशिल्लो. हांव न्हंयांकडल्यान, डाकूंकडल्यान धोक्यांत, म्हज्या सांगाती ज्यू लोकां कडल्यान, विदेशी लोकां कडल्यान धोक्यांत पडलां; शारांत धोक्यांत, देशांत धोक्यांत, दर्यांत धोक्यांत; आनी खोट्या भावार्थी लोकां कडल्यान धोक्यांत. ^२७  हांव कश्ट आनी कश्ट केला आनी जायते फावटीं न्हीद नासतना गेलो; उपाशी आनी तान वळखल्या आनी जायते फावटीं जेवणा बगर गेल्लो; थंड आनी नग्न जालां.2 कोरिंतकारांक 11:24-27

‘नीरो… सगळ्यांत उत्कृश्ट छळांनी ख्यास्त दिवपी, सादारणपणान क्रिस्तांव म्हणपी व्यक्ती, जांकां तांच्या व्हडपणाक लागून दुस्वास जाताले. ह्या नांवाचो संस्थापक क्रिस्ताक टायबेरियसाच्या काळांत जुदेयाचो वकील पोंटियस पिलातान जिवेशीं मारलो; पूण कांय काळा खातीर दवरिल्लो विनाशकारी अंधश्रध्दा परतून फुटलो, फकत जुदेयांतल्यान न्हय, जंय ही दुराचाराची सुरवात जाली, पूण रोम शारांतल्यानय’.टॅसिटस हें वखद. अॅनाल्स पंदराव्या. 44. 112 इ.स

‘ह्या वेळार एक बुदवंत मनीस आशिल्लो … जेजू. … बरें, आनी … सद्गुणी. आनी ज्यू आनी हेर राश्ट्रां मदले जायते लोक ताचे शिश्य जाले. पिलातान ताका खुर्सार मारपाचो आनी मरणाचो ख्यास्त दिलो. आनी ताचे शिश्य जाल्ल्या लोकांनी ताचें शिश्यत्व सोडलें ना. खुर्सार मारल्या उपरांत तीन दिसांनी तो तांकां प्रगट जालो आनी तो जिवो आसा अशें तांणी कळयलें’.जोसेफस हांणी केला. ९० इ.स. पुर्विल्लीं वस्तू xviii. ३३ हें नांव

याजक आनी देवळाच्या राखणदारांचो सेनापती आनी सदुकी लोक लोकां कडेन उलयतना पेद्रू आनी जुांव हांचे कडेन गेले. ^२  प्रेषित लोकांक शिकयताले, जेजूंतल्यान मेल्ल्या मनशांचें पुनर्जिवंतपणाची घोशणा करताले म्हणून तांकां खूब त्रास जालो. ^३  तांणी पेद्रू आनी जुांवाक धरले आनी सांज जाल्ली म्हणून तांकां दुसऱ्या दिसा मेरेन बंदखणींत दवरले. ^४  पूण संदेश आयकल्ल्या जायत्या जाणांनी विस्वास दवरलो; देखून भावार्थी मनशांचो आंकडो सुमार पांच हजार मेरेन वाडलो.

^५  दुसऱ्या दिसा जेरुसलेमांत राज्यकर्ते, जाण्टे आनी कायद्याचे शिक्षक मेळ्ळे. ^६  मुखेल याजक हन्नास थंय आशिल्लो आनी तशेंच कायफा, जुांव, अलेक्झांडर आनी हेर मुखेल याजकाच्या कुळांतले लोक आशिल्ले. ^७  तांणी पेद्रू आनी जुांवाक आपल्या मुखार हाडून तांकां विचारपाक सुरवात केली: “तुमी खंयच्या बळग्यान वा खंयच्या नांवान हें केलें?”

^८  मागीर पवित्र आत्म्यान भरिल्लो पेद्रू तांकां म्हणालो: “ ^{राज्यपाल}  आनी ^{जाण्टे}  ! हो मनीस तुमच्या मुखार उबो रावता ¹¹  जेजू आसा

“’तुमी बांदप्यांनी न्हयकारलो तो फातर,    जो कोनशाचो फातर जाला.’ ^[ ए ]

^१२  मोक्ष हेरांक मेळना, कित्याक सर्गा सकयल मनशाकुळाक दिल्लें दुसरें नांव ना, जाचे वरवीं आमकां तारण मेळूंक जाय.”

^१३  जेन्नां तांकां पेद्रू आनी जुांवाचें धैर पळेलें आनी ते अशिक्षीत, सादारण मनीस आसात हें कळ्ळें तेन्नां तांकां अजाप जालें आनी हे मनीस जेजू वांगडा आशिल्ले हाची तांणी दखल घेतली. ^१४  पूण बरे जाल्लो मनीस आपल्या वांगडा उबो रावताना तांकां दिसूंक लागलो म्हणून तांकां कांयच सांगूंक मेळ्ळें ना. ^१५  तेदनां तांणी तांकां सभाघरांतल्यान भायर सरपाचो आदेश दिलो आनी उपरांत एकठांय बसले. ^१६  “आमी ह्या मनशां कडेन कितें करपाचे?” तांणी विचारलें. “जेरुसलेमांत रावपी सगळ्यांक कळटा की तांणी एक उल्लेखनीय चिन्नां केल्या आनी आमी तें न्हयकारूंक शकनात. ¹⁷  पूण ही गजाल लोकां मदीं आनीक पातळची न्हय म्हूण आमी तांकां शिटकावणी दिवंक जाय की आतां कोणा कडेन ह्या नांवान उलोवंक नाका.”प्रेषितांचीं कृत्यां 4:1-17 (सुमार 63 इ.स.)

मागीर सदुकींच्या पंगडाचे वांगडी मुखेल याजक आनी ताच्या वांगड्यांक मत्सर जालो. ^१८  तांणी प्रेषितांक धरून भौशीक बंदखणींत दवरले. ^१९  पूण रातच्या वेळार सर्वेस्पराच्या एका देवदूतान बंदखणीचीं दारां उगडून तांकां भायर काडले. ^२०  ताणें म्हणलें, “जा, देवळाच्या आंगणांत उबो राव आनी लोकांक ह्या नव्या जिविता विशीं सगळें सांग.”

^२१  फांतोडेर ते तांकां सांगिल्ले प्रमाण देवळाच्या आंगणांत भितर सरले आनी लोकांक शिकवंक लागले.

मुखेल याजक आनी ताच्या वांगड्यांक पावले तेन्ना तांणी महायाजक-इज्रायलाच्या जाण्ट्यांची पुराय सभा- एकठांय आपोवन प्रेषितांक बंदखणींत धाडले. ^२२  पूण जेलांत पावतकच अधिकाऱ्यांक ते थंय मेळूंक ना. देखून तांणी परत वचून कळयलें: ^२३  “आमकां जेल सुरक्षीतपणान कुलूप लायिल्ली मेळ्ळी आनी दारांक राखणदार उबे रावले, पूण तीं उगडटना आमकां भितर कोणूच मेळ्ळो ना.” ^२४  ही खबर आयकून देवळाच्या राखणदारांचो सेनापती आनी मुखेल याजक हांकां लागून कितें जावं येता असो प्रस्न पडलो.

^२५  तेदनां कोणे तरी येवन म्हणलें, “पळयात, तुवें बंदखणींत घाल्ले मनीस देवळाच्या आंगणांत उबे रावून लोकांक शिकयतात.” ^२६  तेन्नां सेनापती आपल्या अधिकाऱ्यां सयत गेलो आनी प्रेषितांक हाडले. तांणी बळगें वापरलें ना, कारण लोक तांकां फातर मारतले असो भंय तांकां दिसतालो.

^२७  प्रेषितांक हाडून मुखेल याजकान चवकशी करपाक सभा मुखार हाजीर केले. ^२८  “ह्या नांवान शिकवंक नाका म्हण आमी तुमकां खर आज्ञा दिल्यात,” ताणें सांगलें. “तरी तुवें जेरुसलेम तुज्या शिकवणेन भरला आनी ह्या मनशाच्या रगताक लागून आमकां गुन्यांवकार करुंक थारायलां.”

^२९  पेद्रू आनी हेर प्रेषितांनी जाप दिली: “आमी मनशां परस देवाचें आज्ञा पाळूंक जाय! ^३०  आमच्या पूर्वजांच्या देवान जेजूक मेल्ल्यांतल्यान जिवंत केलो-तुवें ताका खुर्सार फांशी दिवन मारलो. ^{३१  इज्रायलाक पश्चात्ताप करुंक आनी तांचीं पात्कां माफ}  करुंक देवान ताका आपल्या उजव्या हातांत उबारलो, आनी इज्रायलाक पश्चात्ताप करुंक आनी तांचीं पात्कां माफ करुंक जाय आत्मो, जाका देवान आपली आज्ञा पाळपी लोकांक दिला.”

^३३  हें आयकून तांकां राग आयलो आनी तांकां मारून उडोवपाची इत्सा जाली. ^३४  पूण सगळ्या लोकांनी मान दिवपी गमलीएल नांवाचो एक फरीसी सभाघरांत उबो रावून त्या मनशांक थोडो वेळ भायर दवरपाचो आदेश दिलो. ^३५  मागीर ताणें महासभाक संबोधीत केलें: “इज्रायलांतले मनीस, तुमी ह्या मनशां कडेन कितें करपाचो विचार करतात, ताचेर बारीकसाणेन विचार करात. ^{३६  कांय काळापयलीं थ्यूदास आपूण कोण तरी अशें म्हणत हाजीर जालो आनी सुमार}  चारशें मनीस ताचे कडेन एकठांय आयले , ताका मारलो, ताचे सगळे अनुयायी शिंपडले आनी सगळें कांयच जालें ना बंडांत ताकाय मारलो आनी ताचे सगळे अनुयायी शिंपडले ³⁸  देखून, ह्या मनशांक सोडून दिवचें, कारण तांचो हेतू वा वावर मनशाच्या मूळचो आसल्यार, तो अपेशी ^{थारतलो}  .

^४०  ताच्या उलोवपान तांकां समजायले. तांणी प्रेषितांक भितर आपोवन तांकां चाबकान मारले. मागीर तांणी जेजूच्या नांवान उलोवंक नाकात असो आदेश दिलो आनी तांकां सोडलो.

^४१  प्रेषितांनीं नांवा खातीर बदनामी भोगपाक फावो अशें मानून खोशी जावन महासभा सोडून गेले.प्रेषितांचीं कृत्यां 5:17-41

कित्याक म्हाका मेळ्ळें तें हांवें तुमकां पयलें म्हत्वाचें म्हण सांगलां: शास्त्रा प्रमाणें ख्रिस्त आमच्या पात्कां खातीर मेलो, ^४  ताका पुरलो, तिसऱ्या दिसा तो शास्त्रा प्रमाण जिवंत जालो, ^५  आनी तो केफाक आनी उपरांत बारा जाणांक प्रगट जालो. ^६  ते उपरांत एकाच वेळार पांचशें परस चड भाव-भयणींक तो दिसलो, तातूंतले चडशे अजून जियेतात, जरी कांय जाण न्हीद आयल्यात. ^७  मागीर तो जाकोबाक, उपरांत सगळ्या प्रेषितांक, ^८  आनी निमाणें म्हाकाय, विकृत जल्मल्ल्या मनशाक दिसलो.

^९  कित्याक हांव प्रेषितां मदलो सगळ्यांत ल्हान आनी ताका प्रेषित म्हणपाक लेगीत फावो ना, कारण हांव देवाच्या इगर्जेक त्रास दितां. ^१०  पूण देवाच्या कृपेन हांव जें आसां तें जालां आनी ताची म्हजेर केल्ली कृपा निरर्थक जाली ना. ना, हांवें तांकां सगळ्यां परस चड कश्ट घेतले-तरी हांव न्हय, पूण म्हजे वांगडा आशिल्ली देवाची कृपा. ^११  मागीर हांव वा ते, हें आमी प्रचार करतात आनी तुमी हें मानले.

^१२  पूण ख्रिस्त मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जाला असो प्रचार केल्यार तुमच्यांतले कांय जाण मेल्ल्यांचें पुनर्जिवंतपण ना अशें कशें म्हणूं येता? ^१३  मेल्ल्यांचें पुनर्जिवंतपण ना जाल्यार, ख्रिस्त लेगीत जिवंत जावंक ना. ^१४  आनी ख्रिस्त जिवंत जावंक ना जाल्यार आमचो प्रचार निरुपयोगी आनी तुमचो भावार्थूय निरुपयोगी. ^१५  ताचे परस चड आमी देवा विशीं खोटे साक्षी जावन मेळटात, कित्याक देवा विशीं आमी गवाय दिल्या की ताणें क्रिस्ताक मेल्ल्यांतल्यान जिवंत केलो. पूण खरें म्हणल्यार मेल्ले जिवंत जावंक नात जाल्यार ताणें ताका जिवंत केलो ना. ^१६  कित्याक मेल्ल्यांक जिवंत जावंक ना जाल्यार ख्रिस्तूय जिवंत जावंक ना. ^१७  आनी ख्रिस्त जिवंत जावंक ना जाल्यार तुमचो भावार्थ निरर्थक; तुमी अजूनय तुमच्या पातकांत आसात. ^१८  तेदनां ख्रिस्तांत न्हिदिल्लेय गमावतात. ^१९  ह्या जिविता खातीर आमकां ख्रिस्ताचेर आशा आसत जाल्यार, आमी सगळ्या लोकां मदीं चड दयाळू आसात.१ कोरिंतकारांक १५:३-१९ (इ.स. ५७)

आनी आमची गजाल म्हणल्यार आमी दर वराक स्वताक धोको कित्याक घालतात? ^३१  हांव दर दिसा मरणाक तोंड दितां- होंय, जशें हांव तुमचे विशीं आमच्या प्रभू क्रिस्त जेजूंत अभिमान बाळगता. ^३२  हांव इफेजांत मनशां परस चड आशेन रानवटी जनावरां कडेन झुजलो जाल्यार म्हाका कितें मेळ्ळां? मेल्ल्यांक जिवंत जावंक ना जाल्यार .

“आमी खावया आनी पियेवया,    फाल्यां आमी मरतात.”1 कोरिंतकारांक 15:30-32

आमी दरेक वटेन कठीण दाबलेले, पूण कुसकुसले नात; भ्रमित, पूण निराशेंत न्हय; ^९  छळ केलो, पूण सोडून दिलो ना; मारून उडयलो, पूण नश्ट जालो ना.2 कोरिंतकारांक 4:8-9

बगर, देवाचे सेवक म्हूण आमी सगळ्या तरांनी स्वताची तोखणाय करतात: व्हड धीर; संकश्टांत, कश्टांत आनी संकश्टांत; ^५  मारपेट, बंदखण आनी दंगली हातूंत; कश्टांत, न्हीद नाशिल्ल्या रातीं आनी उपाशीपणांत;2 कोरिंतकारांक 6:4-5

पांच फावटीं म्हाका ज्यू लोकां कडल्यान चाळीस चाळीस माइनस एक मेळ्ळे. ^२५  तीन फावटीं म्हाका दंडांनी मारलो, एकदां फातरांनी मारलो, तीन फावटीं म्हाका तारवटी पडली, एक रात आनी दीस उक्त्या दर्यांत रावलो, ^२६  हांव सतत हालचालींत आशिल्लो. हांव न्हंयांकडल्यान, डाकूंकडल्यान धोक्यांत, म्हज्या सांगाती ज्यू लोकां कडल्यान, विदेशी लोकां कडल्यान धोक्यांत पडलां; शारांत धोक्यांत, देशांत धोक्यांत, दर्यांत धोक्यांत; आनी खोट्या भावार्थी लोकां कडल्यान धोक्यांत. ^२७  हांव कश्ट आनी कश्ट केला आनी जायते फावटीं न्हीद नासतना गेलो; उपाशी आनी तान वळखल्या आनी जायते फावटीं जेवणा बगर गेल्लो; थंड आनी नग्न जालां.2 कोरिंतकारांक 11:24-27