बायबलांत जेजूचो उल्लेख करतना जायत्यो पदवी वापरल्यात. सगळ्यांत म्हत्वाचो म्हणल्यार ‘ख्रिस्त’ , पूण तातूंत ‘ देवाचो पूत ‘ आनी ‘देवाचें कोंबडो ‘ हांचोय नेमान वापर जाता. पूण जेजू चड करून स्वताक ‘मनशाचो पूत’ अशें म्हणटा. हाचो अर्थ कितें आनी तो ही संज्ञा कित्याक वापरता? जेजूच्या खटल्यांतच ताणें ‘मनशाचो पूत’ वापरपाची विडंबना खरेंच उबी रावता. हांगा आमी हें सोदून काडटात.

जेजूचे परिक्षेची जायत्या जाणांक कांय प्रमाणांत वळख आसा. घडये तांणी चित्रपटांत दाखयल्ली खटलो पळयला वा सुवार्तेच्या एका विवरणांत वाचल्या आसूं येता. तरी सुवार्तेच्या ग्रंथांत जी परिक्षा नोंद केल्या ती खोलायेन विरोधाभास मुखार हाडटा. पॅशन वीकांतल्या 6 व्या दिसा घडणुकांचो तो एक भाग . लूक आमकां खटल्याचो तपशील नोंद करता.

फांतोडेर लोकांचे जाण्टे, मुखेल याजक आनी कायद्याचे शिक्षक दोगांयची परिशद एकठांय जाली आनी जेजूक तांचे मुखार व्हरून दवरलो. “तुमी ख्रिस्त आसल्यार”, तांणी म्हणलें, “आमकां सांग.”

जेजून जाप दिली, “हांवें सांगल्यार तुका म्हजेर विस्वास दवरचो ना आनी हांवें विचारलें जाल्यार तुमी जाप दिवचे नात, पूण आतां सावन मनशाचो पूत बळवंत देवाच्या उजव्या हातांत बसतलो.”

तांणी सगळ्यांनी विचारलें, “तेन्ना तूं देवाचो पूत?” ताणें जाप दिली, “हांव आसां म्हणप तुवें बरोबर आसा.”

मागीर तांणी म्हणलें, “आनीक साक्षी कित्याक जाय, ती आमी ताच्याच ओंठा थावन आयकल्या.”लुकास 22: 66-71

जेजू आपूण ‘ख्रिस्त’ आसा काय ना ह्या तांच्या प्रस्नाक कशी जाप दिना तें पळयात . ताचे बदला तो एकदम वेगळ्याच गजालीचो उल्लेख करता, ‘मनशाचो पूत’. पूण ताच्या आरोपकांक त्या अचकीत विशयांत बदल जाल्ल्यान घुस्पल्ले दिसना. तो ख्रिस्त आशिल्लो काय ना हाची जाप दिना तरी कांय कारणांक लागून ते ताका समजतात.

तर कित्याक? ‘मनशाचो पूत’ खंयच्यान आयला आनी ताचो अर्थ कितें?

दानीएल हाचे कडल्यान ‘मनशाचो पूत’

‘मनशाचो पूत’ हो पोरन्या करारांतल्या दानीएलांतल्यान आयला. ताणें फुडाराविशीं स्पश्टपणान एक दृश्टी नोंद केली आनी तातूंत ताणें एका ‘मनशाच्या पुताचो’ उल्लेख केला. दानीएलान आपलें दर्शन कशें नोंद केलें तें पळयात:

“हांवें पळयलें तशें,

“सिंहासन जाग्यार बसले    आनी काळांतलो प्राचीन ताची सुवात घेतली. ^ताचे कपडे बर्फा सारके धवे,    तकलेचे केंस लोकरी सारके धवे. ताचें सिंहासनउज्यान ज्वालामुखी जावन ताचीं     चाकां    सगळीं     उज्यांत कोर्ट बसलो,     आनी पुस्तकां उगडलीं….
दानीएल 7:9-10

^१३  “रातीं म्हज्या दर्शनांत हांवें पळेलें आनी म्हज्या मुखार मनशाच्या पुता सारको एक मनीस सर्गार मेघां घेवन येतालो, तो काळांतल्या पुर्विल्ल्या मनशा लागीं पावलो आनी ताच्या मुखार ताका व्हेलो, ^१४  ताका अधिकार, महिमा आनी सार्वभौम सत्ता दिली, सगळ्या भाशेंतल्या सगळ्या राष्ट्रांनी आनी लोकांनी ताची पुजा केली, ताचो राज्य एक सासणाचो राज्य, जो वचचो ना आनी ताचें राज्य आसा केन्नाच नश्ट जावचो ना असो एक.दानीएल 7:13-14

विरुद्ध जेजूच्या खटल्यांत मनशाचो पूत

आतां जेजूचे खटलेंतल्या परिस्थितीच्या विडंबनाचेर चिंतन करात. थंय रोमन साम्राज्याच्या फाटल्या उदकांत रावपी जेजू हो शेतकार सुतार उबो आशिल्लो. ताका उण्या दर्ज्याच्या नुस्तेकारांचो रॅगटॅग फालोविंग आशिल्लो. हालींच ताका अटक केल्ल्या वेळार तांणी ताका नुस्तें भियेवन सोडून दिल्लो. आतां ताचेर जिवा खातीर खटलो चलता. स्वताक मनशाचो पूत म्हणून   ताणें शांतपणान मुखेल याजक आनी हेर आरोपीं मुखार दानीएलाच्या दर्शनांतलो तो मनीस असो दावो केलो.

पूण दानीएलान मनशाच्या पुताचें वर्णन ‘स्वर्गाच्या मेघां वयल्यान येता’ अशें केलां. मनशाचो पूत संवसारभर अधिकार घेवन केन्नाच सोंपनाशिल्ल्या राज्याची थापणूक करतलो अशें दानीएलान पयलीं पळयलें. जेजून आपल्या खटल्यांत जे प्रत्यक्ष परिस्थितींत सांपडलो ताचे परस तें चड वेगळें आसूंक शकना. तो त्या परिस्थितींत  आशिल्ल्यान  ती पदवी हाडप जवळजवळ हास्यास्पद दिसतलें   .

लूक कितें विचारतालो?

जेजू एकलोच विचित्र वागपी न्हय. हो दावो रेकॉर्ड करून रेकॉर्डांत घालपाक लूक लजना. पूण ताणें तशें केलें तेन्ना (इ.स.च्या पयल्या शेंकड्याचे सुरवेक) जेजूची आनी ताच्या नव्यान जल्माक आयिल्ल्या चळवळीची संभावना हांसपासारकी दिसताली. ताचे चळवळीची कुलीन लोकांची फकाणां जाली, ज्यू लोकांनी तिरस्कार केलो आनी पिशें रोमन सम्राट नीरो हाणें निर्दयपणान छळ केलो . नीरोन प्रेषित पेद्रूक उलटून खुर्सार मारलो आनी पावलूक तकली कापली. लूक तो विलक्षण संदर्भ जेजूच्या तोंडांत दवरतलो हें सुज्ञ कारणा भायर दिसूंक जाय. तें बरोवन ताणें तांच्या सगळ्या निंदकांक फकाणां करपाक जाहीर केलें. पूण दानीएलाच्या दर्शनांतल्यान नासरेथचो जेजू होच मनशाचो पूत असो लूक विस्वास दवरतालो. देखून, सगळ्या विसंगतीं आड, जेजून आपल्या आरोपीं कडेन केल्लो अविवेकी (खरे नासलो जाल्यार) आदान-प्रदान तो नोंद करता.

‘मनशाचो पूत’ – आमच्या काळांत पुराय जावप

आतां हाचो विचार करात. जेजून आपली जाप दिल्या उपरांतच आनी लूकान ती नोंद केल्या उपरांत शेंकड्यांनी वर्सां मनशाच्या पुताच्या दानीएलाच्या दर्शनाचे कांय म्हत्वाचे भाग जेजून पुराय केल्यात. दानीएलान मनशाच्या पुताविशींच्या दर्शनांत म्हळां की:

“सगले लोक, राश्ट्र आनी दरेक भाशेंतल्या मनशांनी ताची पुजा केली”.

दोन हजार वर्सां आदीं जेजू विशीं तें खरें नाशिल्लें. पूण आतां भोंवतणी पळय. दर एका राश्ट्रांतले आनी प्रत्यक्षांत हजारांनी भासांतले दरेक भाशेचे लोक आयज ताची पुजा करतात खरे. हातूंत ऍमेझॉन ते पापुआ न्यू गिनी, भारताच्या रानांतल्यान कंबोडिया मेरेनच्या आदल्या एनिमिस्टांचो आस्पाव जाता. उदेंत ते अस्तंत आनी उत्तर ते दक्षिण लोक आतां संवसारीक पांवड्यार ताची पुजा करतात. कारण सगळ्या नोंद जाल्ल्या इतिहासांत हेर कोणाकूच हें पयसुल्ल्यान लेगीत व्यावहारीक ना. ‘क्रिस्तांव धर्माच्या प्रसाराक लागून जाल्लें होंय बरें’ अशें म्हणत हें कोणेंय न्हयकारूं येता. खात्रीन, फाटीं पळोवप 20-20. पूण लूक आपलें विवरण नोंद केल्या उपरांतच्या शेंकड्यांत गजाली कश्यो घडटल्यो हें जाणून घेवपाची मनीसपणाची पद्दत नाशिल्ली.

मनशाच्या पुताक पुजा कशी मेळ्ळी

आनी पुजा, खरी उपासना म्हणल्यार, फकत मुक्त इत्सेवरवीं दिवंक मेळटा, जबरदस्तीन वा लांच दिवन न्हय. समजा जेजू हो मनशाचो पूत आसलो आनी ताच्या आज्ञा प्रमाण सर्गाच्यो शक्ती आशिल्ल्यो. मागीर ताका 2000 वर्सां आदीं जबरदस्तीन राज्य करपाची तांक आसतली. पूण फकत बळजबरीन ताका मनशां मदल्यान खरी उपासना केन्नाच मेळची नाशिल्ली. तें घडपा खातीर लोकांक मुक्तपणान जिखून घेवंक जाय, जशें एके चलयेक तिच्या मोग्यान जिखून घेवंक जाय.

अशे तरेन दानीएलाच्या दृश्टीकोनाक पूर्णताय मेळोवपाक तत्वीक नदरेन मुक्त आनी उक्त्या आमंत्रणाचो काळ जाय आशिल्लो. मनशाच्या पुताक उपासना दितले काय ना हें मुक्तपणान वेंचून काडूंक शकतालो असो काळ. हाका लागून आमी आतां जियेतात तो काळ स्पश्ट जाता, पयल्या येवपा आनी राजाच्या परत येवपा मदलो . होच काळ जेन्ना राज्याचें आमंत्रण भायर सरता. आमी तें मुक्तपणान मान्य करूं येता वा ना.

आमच्या काळार दानीएलाची दृश्टी आंशिकपणान पुराय जाल्ल्यान उरिल्लेंय केन्ना तरी पुराय जातलें असो विस्वास दवरपाक आदार मेळटा. उण्यांत उणें ताका लागून बायबलांतल्या एकंदर काणयेच्या सत्या विशीं आमची जिज्ञासा वाडूं येता .

पयल्या येवपांत तो पातक आनी मरण हांकां हारोवंक आयलो . ताणें स्वता मरून आनी मागीर उठून हें साध्य केलें . तो आतां सासणाच्या जिविताची तान लागल्ल्या सगळ्यांक तें घेवपाक आपयता. जेन्ना तो दानीएलाच्या दृश्टीकोना प्रमाण परत येतलो तेन्ना तो सदांकाळ नागरीकांक घेवन सदांच टिकपी राज्य पुरायपणान स्थापन करतलो. आनी आमी ताचो भाग जावंक शकतात.