महा शिवरात्रि (शिवाची व्हड रात) उत्सव फाल्गुनाच्या तेराव्या सांजवेळा सावन सुरू जातात, ते 14 तारखे मेरेन चालू उरतात . हेर उत्सवांपरस वेगळो हो उत्सव सुर्यास्त जाले उपरांत सुरू जाता आनी रातभर दुसऱ्या दिसामेरेन वता. उपास, आत्मनिरीक्षण आनी जागृताय हेर सणांचो खाशेलो मेजवानी आनी आनंदी मस्ती हांचेपरस ताच्या उत्सवांक चिन्न दितात. महा शिवराती जिवितांत आनी संवसारांत “काळोख आनी अज्ञानाचेर जैत मेळोवपाचो” गंभीर उगडास करतात. उग्र भक्त रातभर जागृताय करतात.
महा शिवरात्रि & म्हासागराचें मथन
पौराणीक कथांनी महाशिवरात्रिचीं जायतीं कारणां मेळटात. कांय जाण म्हणटात, ह्या खाशेल्या दिसा भगवान शिवान समुद्र मंथन (दर्याचें मथन) वेळार तयार जाल्लें हलाहल विख गळ्यांत धरून गिळ्ळें. हाका लागून ताची मान फोडून निळी जाली आनी ताका नील कंठ हें नांव मेळ्ळें . भागवत पुराण , महाभारत आनी विष्णु पुराणांत हे गाथा सांगतात, अमृत , अमरत्वाच्या अमृताची उत्पत्तीय स्पश्ट केल्या . देव आनी असुरांनी तात्पुरतो युती करून अमरत्वाचें हें अमृत परत मेळोवपाखातीर दर्याक मथून उडयलो अशी कथा आसा. दर्याक मथपाखातीर तांणी मांडार पर्वताचो मथन दंड म्हणून उपेग केलो. शिवाच्या गळ्यांत रावपी नागराज सोरोप वासुकी हें मथन दोरी म्हणून तांणी वापरलें .

दर्याच्या फाटींफुडें मंथनांत वासुकी सोर्पान इतलें बळिश्ट एक घातक विख सोडलें की तातूंतल्यान दर्याक मथपी सगळ्यांकच न्हय तर सगळ्या संवसारांचोय नाश जावपाचो. तांकां वाचवपाखातीर शिवान तें विख तोंडांत धरलें आनी ताका लागून ताचो गळो निळो जालो. कांय आवृत्त्यांनी भगवान शिवान हें विख गिळ्ळें आनी तें विख आपल्या आंगांत भितर सरतना ताका खर वेदना जाली. ह्या कारणाक लागून भक्त हो प्रसंग उपासान चिन्न करतात, गंभीर आनी अंतर्निरीक्षण पद्दतीन.

समुद्र मंथन कथा आनी ती मनयपी महा शिवरात्रि, जेजून पॅशन वीकाच्या 6 व्या दिसा कितें केलें ताचो संदर्भ दिता, देखून ताचो अर्थ आमी कदर करूंक शकतात.
जेजू आनी दर्याचें आलंकारिक मथन
जेजू 1 व्या दिसा जेरुसलेमांत भितर सरलो तेन्ना तो मोरिया दोंगराचेर उबो रावलो, जंय 2000 वर्सां आदीं अब्राहामान भाकीत केल्लें की एक व्हड बळी ‘आतलो’ (फुडाराचो काळ) पुरवण . मागीर जेजून जाहीर केलें:
आतां ह्या संवसाराचेर न्याय करपाचो वेळ आयला; आतां ह्या संवसारांतल्या राजकुंवराक धांवडावन घालतलेजुांव 12:31

‘संवसार’ त्या दोंगराचेर, ताचे आनी सैतान, ‘ह्या संवसाराचो राजकुंवर’, चड करून सोरोप म्हणून चित्रीत केल्ल्या संघर्शा भोंवतणी घुंवतालो . आलंकारिक नदरेन पळयल्यार मोरिया पर्वत म्हळ्यार मंदारा पर्वत, घुंवपाचो दंड, जो उपरांतच्या झुजांत पुराय संवसाराक मथून उडयतलो.
सोरोप (नागराज) सैतान क्रिस्ताक मारपाक 5 व्या दिसा जुदासांत भितर सरलो . वासुकी जशी जशी मथपाची दोरी जाली तशी तशी सैतान, आलंकारिक रितीन, ह्या दोगांय मदलें झूज पराकाष्ठेक पावतकच मोरिया पर्वताच्या भोंवतणीं मथपाची दोरी जातलो.
निमाणें जेवण
दुसऱ्या दिसा सांजवेळा जेजून आपलें निमाणें जेवण आपल्या शिसांक वांटून घेतलें. ही म्हयन्याची 13 वी सांज आशिल्ली, कारण महा शिवरात्रि 13 तारखेक सुरू जाता . त्या जेवणा वेळार जेजून आपूण पिवपाच्या ‘प्याला’ विशीं सांगलो, शिवान वासुकीचें विख पियेवपा सारकें. हांगा तें प्रवचन आसा.
२७ मागीर ताणें एक पेलो घेतलो आनी उपकार मानून तांकां दिलो आनी म्हळें: “तुमी सगले, तातूंतल्यान पियेवं, २८ हें म्हजें कराराचें रगत, जें जायत्या जाणांक पातकांच्या भोगसतां खातीर ओतलां. मातेव 26: 27-28
मागीर ताणें आदर्श आनी शिकवण दिवन एकामेकांचो मोग कसो करचो आनी देवाच्या आमचे कडेन आशिल्ल्या व्हड मोगा विशीं स्पश्ट केलें, जें हांगा सुवार्तेंतल्यान नोंद केलां. उपरांत ताणें सगळ्या भावार्थी लोकां खातीर मागणें केलें ( हांगा वाचात ).
गेथसेमेनीच्या बागेंत
उपरांत महाशिवरात्रेप्रमाण ताणें बागेंतल्यान रातभर जागृताय सुरू केली
तेदनां जेजू आपल्या शिश्यां सयत गेत्सेमानी नांवाच्या जाग्यार गेलो आनी ताणें तांकां म्हणलें: “हांव थंय वचून मागणें करतना हांगा बसात.” ३७ ताणें पेद्रू आनी जेबेदीच्या दोग पुतांक आपल्या वांगडा व्हेले आनी ताका दुख्ख आनी त्रास जावंक लागलो. ३८ तेदनां ताणें तांकां म्हळें: “म्हजो जीव मरणा मेरेन दुख्खान भरिल्लो आसा, हांगा राव आनी म्हजे कडेन पळोवणी दवर.”
३९ मात्सो पयस वचून ताणें तोंड जमनीर पडून मागणें केलें: “बापाय, शक्य जाल्यार हो पेलो म्हजे कडल्यान काडून घेवंक मेळचो, तरी म्हाका जाय तशें न्हय, पूण तुज्या इत्से प्रमाणें.”
४० उपरांत तो आपल्या शिस्यां कडेन परतलो आनी तांकां न्हिदिल्ले दिसले. “तुमी दादल्यांक एक वर म्हजे वांगडा पळोवणी दवरूंक शकले नात?” ताणें पेद्रूक विचारलें. ४१ “तुमी प्रलोभनांत पडचे न्हय म्हूण जागृत रावात आनी मागणें करात, आत्मो तयार आसा, पूण मास दुबळो.”
४२ ताणें दुसरे खेपे वचून मागणें केलें: “बापाय, हांव पियेल्या बगर हो पेलो काडून घेवंक मेळना जाल्यार तुजी इत्सा पुराय जावंक जाय.”
४३ परत येतकच तांकां परतून न्हिदिल्ले दिसले, कारण तांचे दोळे जड आशिल्ले. ४४ तेदनां तो तांकां सोडून आनीक एक फावट गेलो आनी तिसरे खेपे मागणें केलें.
४५ मागीर तो शिसांक परतून येवन तांकां म्हळें: “तुमी अजून न्हिदिल्ले आनी विसव घेतात काय? पळय, वेळ आयला आनी मनशाच्या पुताक पातकांच्या हातांत दिला, ४६ उठ, आमी वचूंक दिवया, हांगा म्हजो विश्वासघात करपी आयला!”मातेव 26:36-46
शिश्यांक जागृत रावंक मेळ्ळें ना आनी जागृताय आतांच सुरू जाल्ली! उपरांत सुवार्तेंत जुदासान ताचो विश्वासघात कसो केलो हाचें वर्णन केलां.
बागेंत अटक केल्ली
२ ताका विश्वासघात करपी जुदासाक ती सुवात कळ्ळी, कारण जेजू आपल्या शिसांक थंय जायते फावटीं मेळिल्लो. ३ तेदनां जुदास बागेंत आयलो आनी ताणें सैन्याच्या पंगडाक आनी मुखेल याजक आनी फरीसी लोकां मदल्या कांय अधिकाऱ्यांक मार्गदर्शन केलें. ते मशाल, कंदील आनी शस्त्रां घेवन आशिल्ले.
४ जेजू आपल्याक घडपाचें सगळें जाणून भायर सरून तांकां विचारलें: “तुमकां कोण जाय?”
५ तांणी जाप दिली, “नाझारेतचो जेजू.”
“हांव तो” जेजून म्हणलें. (आनी जुदास देशद्रोही तांचे वांगडा उबो आशिल्लो.) ६ जेजून, “हांव तो” म्हणटकच ते फाटीं सरून जमनीर पडले.
७ ताणें परतून तांकां विचारलें: “तुमकां कोण जाय?”
तांणी म्हणलें, “नाझारेतचो जेजू.”
८ जेजून जाप दिली: “हांवें सांगलां की हांव तो, जर तुमी म्हाका सोदतात जाल्यार ह्या मनशांक वचूंक दिवचें.” ९ ताणें सांगिल्लीं उतरां पुराय जावंक हें घडलें: “तुवें म्हाका दिल्ल्यांतलो एकूय उतर हांवें गमावंक ना.”
१० तेदनां सायमन पेद्रू तलवार घेवन ती काडली आनी मुखेल याजकाच्या नोकराक ताचो उजवो कान कापून मारलो. (त्या नोकराचें नांव मल्खस आशिल्लें.)
११ जेजून पेद्रूक आज्ञा केली: “तुजी तलवार पयस कर, बापायन म्हाका दिल्लो पेलो हांव पियेवंक ना?”
१२ उपरांत सैनिकांच्या पंगडान आपल्या सेनापती आनी ज्यू अधिकाऱ्यांनी जेजूक धरलो. तांणी ताका बांदून १३ आनी ताका पयलीं अन्नासा कडेन हाडलो, तो त्या वर्सा मुखेल याजक कायफाचो सासण आशिल्लो.जुांव18:2-13

जेजू मागणें करुंक बागेंत गेल्लो. थंय जुदासान ताका धरपाक सैनिक हाडले. अटक करपाची धमकी दिल्यार आमी झगडपाचो, धांवपाचो वा लिपपाचो यत्न करूं येता. पूण जेजून हातूंतलें एकूय काम केलें ना. तांणी सोदतालो तो मनीस आपूणच अशें ताणें मान्य केलें. ताच्या स्पश्ट कबुलींतल्यान (“हांव तो”) सैनिकांक भियेले देखून ताचे शिश्य पळून गेले. जेजून धरपाक अधीन जालो आनी ताका चवकशी खातीर व्हेलो.
पयली चवकशी
तांणी ताची कशी चवकशी केली हाची सुवार्तेंत नोंद केल्या:
मजगतीं, मुखेल याजकान जेजूक ताच्या शिश्यां विशीं आनी ताच्या शिकवणे विशीं प्रस्न विचारले.
२० जेजून जाप दिली, “हांवें संवसाराक उक्तेपणान उलयलां. “हांव सदांच सभाघरांनी वा देवळांत शिकयतालो, जंय सगळे ज्यू एकठांय येतात. हांवें गुपीत कांयच सांगलें ना. 21 म्हाका कित्याक प्रस्न विचारात? म्हाका आयकल्ल्यांक विचारात. हांवें सांगिल्लें तांकां खरेंच खबर आसा.”
२२ जेजून हें सांगतना लागींच्या एका अधिकाऱ्यान ताच्या तोंडाक थापट मारलो. “तुमी मुखेल याजकाक अशी जाप दितात?” ताणें मागणी केली.
२३ जेजून जाप दिली, “हांवें कितेंय चुकीचें म्हणलें जाल्यार, कितें चुकीचें आसा हाची गवाय दिव, पूण हांव खरें उलयतां जाल्यार तुवें म्हाका कित्याक मारलो?” २४ तेदनां हन्नान ताका बांदून दवरून मुखेल याजक कायफा कडेन धाडलो.जुांव18:19-24
देखून तांणी जेजूक दुसरी चवकशी खातीर मुखेल याजका कडेन धाडलो.
दुसरी चवकशी
थंय तांणी सगळ्या फुडाऱ्यां मुखार ताची चवकशी केली. सुवार्तेंत ही दुसरी चवकशी नोंद केल्या:
तांणी जेजूक मुखेल याजकाच्या कडेन व्हेलो आनी सगळे मुखेल याजक, जाण्टे आनी कायद्याचे शिक्षक एकठांय आयले. ५४ पेद्रू ताच्या फाटल्यान पयस, मुखेल याजकाच्या आंगणांत गेलो. थंय तो राखणदारां वांगडा बसून उज्याक उबें रावलो.
५५ मुखेल याजक आनी सगळो महासभा जेजूक जिवेशीं मारुंक पुरावो सोदताले, पूण तांकां कसलोच पुरावो मेळ्ळो ना. ५६ जायत्या जाणांनी ताचेर खोटी गवाय दिली, पूण तांचें विधान एकमत जालें ना.
५७ मागीर कांय जाण उबे रावून ताचे आड ही खोटी गवाय दिली: ५८ “आमी ताणें सांगिल्लें आयकलें, ‘हांव मनशाच्या हातान तयार केल्लें हें देवूळ नश्ट करतलों आनी तीन दिसांनी हातान तयार केल्लें ना, दुसरें देवूळ बांदतलों.’” ५९ तरी तेन्ना लेगीत तांची गवाय मान्य जाली ना.
६० तेदनां मुखेल याजकान तांचे मुखार उबो रावून जेजूक विचारलें: “तुमी जाप दिवपाचे नात? ६१ पूण जेजू ओगी रावलो आनी ताका जाप दिली ना.
परत मुखेल याजकान ताका विचारलें, “तुमी मेसियास, धन्याचो पूत?”
६२ “हांव आसां” जेजून म्हणलें. “आनी मनशाचो पूत पराक्रमी मनशाच्या उजव्या हातांत बसून सर्गार मेघां वयल्यान येता तें तुमकां दिसतलें.”
६३ मुखेल याजकान ताचे कपडे फाडले. “आमकां आनीक साक्षीदार कित्याक जाय?” ताणें विचारलें. ६४ “तुमी निंदा आयकल्या, तुका कितें दिसता?”
तांणी सगळ्यांनी ताका मरणाक पात्र असो निशेध केलो. ६५ तेदनां कांय जाण ताका थूकूंक लागले; तांणी ताचे दोळे धांपले, मुठींनी मारले आनी म्हणलें, “भविष्यवाणी कर!” आनी राखणदारांनी ताका धरून मारलो.मार्क14:53-65
ज्यू फुडाऱ्यांनी जेजूक मरणाची ख्यास्त दिली. पूण रोमन लोकांनी तांचेर राज्य केल्ल्यान फकत रोमन राज्यपालाकच फांशी दिवपाक मान्यताय मेळूंक शकतली. देखून तांणी जेजूक रोमी राज्यपाल पोंतियुस पिलाता कडेन व्हेलो. जेजूचो विश्वासघात करपी जुदास इस्करियोताक कितें घडलें तेंय सुवार्तेंत बरयलां.
विश्वासघात करपी जुदासाक कितें जालें?
सकाळीं पयलींच सगळे मुखेल याजक आनी लोकांचे जाण्टे जेजूक कसो मारचो हाची येवजण करताले. २ तेदनां तांणी ताका बांदून व्हरून व्हरून राज्यपाल पिलाताच्या हातांत दिलो.
३ जेजूचो ख्यास्त जाल्लो जुदासान पळेलें आनी ताका पश्चाताप जालो आनी ताणें तीस रुप्याचे कुडके मुखेल याजकांक आनी जाण्ट्यांक परत दिले. ४ “हांवें पातक केलां, कित्याक हांवें निरपराधी रगत विश्वासघात केला.”
“तें आमकां कितें?” तांणी जाप दिली. “तें तुजी जापसालदारकी.”
५ तेदनां जुदासान ते पयशे देवळांत उडयले आनी थंयच्यान गेले. मागीर तो पयस वचून फांशी घालो.मातेव 27: 1-5
रोमन राज्यपालान जेजूची चवकशी केली
तेन्ना जेजू राज्यपालाच्या मुखार उबो रावलो आनी राज्यपालान ताका विचारलें, “तुमी ज्यू लोकांचो राजा?”
“तुमी अशें सांगलां” जेजून जाप दिली.
१२ मुखेल याजकांनी आनी जाण्ट्यांनी ताचेर आरोप केलो तेन्ना ताणें कसलीच जाप दिली ना. १३ पिलातान ताका विचारलें, “तुजे आड ते हाडटात ती गवाय तुका आयकना?” १४ पूण जेजून एकाच आरोपाक लेगीत जाप दिली ना, ताका लागून राज्यपालाक व्हडलें अजाप जालें.
१५ लोकांनी वेंचून काडिल्ल्या कैद्याक सोडून दिवपाची सणाच्या वेळार राज्यपालाची चाल आशिल्ली. १६ त्या वेळार तांकां जेजू बरब्बा नांवाचो एक नामनेचो कैदी आशिल्लो. १७ लोक जमले उपरांत पिलातान तांकां विचारलें: “तुमकां खंयचो सोडलो: जेजू बरब्बा वा मेसियास म्हणटात तो जेजू?” १८ कित्याक तांणी जेजूक ताच्या हातांत दिल्ल्याचें ताका कळ्ळें.
१९ पिलाता न्यायाधीशाच्या जाग्यार बसताना, ताचे बायलेन ताका हो संदेश धाडलो: “त्या निरपराधी मनशा कडेन कांयच संबंद दवरूंक नाका, कित्याक ताका लागून आयज सपनांत म्हाका खूब त्रास जाला.”
२० पूण मुखेल याजकांनी आनी म्हालगड्यांनी लोकांक बरब्बाक मागपाक आनी जेजूक मारून उडोवपाक समजायले.
२१ “तुका हांव तुका सोडून दिवंक सोदतां दोगांय मदलो खंयचो?” राज्यपालान विचारलें.
तांणी जाप दिली, “बरब्बा.
२२ “म्हळ्यार मेसियास म्हणटात त्या जेजूक हांव कितें करुंक?” पिलातान विचारलें.
तांणी सगळ्यांनी जाप दिली, “ताका खुर्सार मार!”
२३ “कित्याक, ताणें खंयचो गुन्यांव केला?” पिलातान विचारलें.
पूण तांणी चड मोठ्यान बोवाळ केलो, “ताका खुर्सार मार!”
२४ पिलातान पळेलें की तो खंयच पावना, पूण ताचे बदला बोवाळ सुरू जाला, तेन्ना ताणें उदक घेवन लोकां मुखार हात धुवन घेतले. “ह्या मनशाच्या रगतांतल्यान हांव निरपराधी” अशें ताणें सांगलें. “तुजी जापसालदारकी!”
२५ सगळ्या लोकांनी जाप दिली: “ताचें रगत आमचेर आनी आमच्या भुरग्यांचेर आसा!”
२६ उपरांत ताणें बरब्बाक तांकां सोडलो. पूण ताणें जेजूक चाबकान मारलो आनी ताका खुर्सार मारपाक दिलो.मातेव27:11-26
जेजूचो खुर्सार मारप, मरण आनी पुरप
उपरांत सुवार्तेंत जेजूच्या खुर्सार मारपाचो तपशील नोंद केला:
मागीर राज्यपालाच्या सैनिकांनी जेजूक राजघराण्यांत व्हरून सगळ्या सैनिकांची पंगड ताचे भोंवतणी एकठांय केली. २८ तांणी ताचे कपडे काडून तांबड्या रंगाचो चोळो घालो, २९ उपरांत कांट्यांचो मुकूट घुंवडावन ताचे तकलेर बसयलो. ताच्या उजव्या हातांत तांणी एक दंड घालो. मागीर ताचे मुखार घुंवळ येवन ताची फकाणां केलीं. “ज्यू लोकांचो राजा, नमस्कार!” तांणी म्हणलें. ३० तांणी ताचेर थूक मारली आनी दंड घेतलो आनी परत परत ताचे तकलेक मारलो. ३१ ताची फकाणां केल्या उपरांत तांणी तो चोळो काडून ताचे कपडे घाले. मागीर तांणी ताका खुर्सार मारपाक व्हरून व्हेलो.
जेजूक खुर्सार मारप
३२ भायर सरतना तांकां कुरेनेचो सिमोन नांवाचो एक मनीस मेळ्ळो आनी तांणी ताका खुरीस व्हरपाक लायलो. ३३ ते गोलगोथा (म्हळ्यार “कवटीची सुवात”) नांवाच्या जाग्यार पावले. ३४ थंय तांणी जेजूक पित्ताचो सोरो पिवपाक दिलो; पूण ताची चव घेतल्या उपरांत ताणें ती पियेवंक न्हयकार दिलो. ३५ ताका खुर्सार मारले उपरांत ताणें ताचे कपडे चिटयो मारून वांटून घेतले. ३६ बसून ते थंय ताची पळोवणी करताले. ३७ ताच्या तकले वयर तांणी ताचेर बरयल्लो आरोप घालो: हो ज्यू लोकांचो राजा जेजू.
३८ ताचे वांगडा दोन बंडखोरांक खुर्सार मारले, एक ताच्या उजव्या आनी एक ताच्या उजव्या वटेन. ३९ थंयच्यान वचपी लोकांनी तकली हालोवन ताचेर अपमान केलो ४० आनी म्हणपाक लागले: “तुमी देवूळ मोडून तीन दिसांनी बांदपाचे आसात, तूं स्वताक वाचय, तूं देवाचो पूत जाल्यार खुर्सार देंव!” ४१ तेच तरेन मुखेल याजक, कायद्याचे शिक्षक आनी जाण्टे लोक ताची फकाणां करताले. ४२ “ताणें दुसऱ्यांक वाचयले,” तांणी म्हणलें, “पूण तो स्वताक वाचवंक शकना! तो इज्रायलाचो राजा! आतां तो खुर्सार सकयल देंवूंक दिवचो आनी आमी ताचेर विस्वास दवरतले. ४३ तो देवा वयलो विस्वास दवरता, ताका जाय जाल्यार देवान ताका आतां सोडोवंक दिवचो, कारण ताणें म्हणलें, ‘हांव देवाचो पूत.’” ४४ तेच तरेन ताचे वांगडा खुर्सार मारल्ल्या बंडखोरांनीय ताणें ताचेर अपमान केलो.
जेजूचें मरण
४५ दनपारां सावन दनपारां तीन वरां मेरेन सगळ्या देशाचेर काळोख जालो. ४६ दनपारां सुमार तीन वरांचेर जेजून मोठ्या आवाजांत म्हणलें, “एली, एली, लेमा सबक्थनी?” (जाचो अर्थ “म्हजो देव, म्हजो देव, तुवें म्हाका कित्याक सोडलो?”).
४७ थंय उबे आशिल्ल्या कांय जाणांनी हें आयकून म्हणलें, “तो एलियाक आपयता.”
४८ रोखडेंच तातूंतलो एकलो धांवून गेलो आनी ताका स्पंज मेळ्ळो. ताणें तातूंत सोऱ्याचो व्हिनेगर भरून दांड्याचेर दवरलो आनी जेजूक पिवपाक अर्पण केलो. ४९ उरिल्ल्यांनी म्हणलें, “आतां ताका सोडून, पळोवया, एलिया ताका वाचवंक येता काय कितें.”
५० जेजून परतून व्हड आवाजान रडलो आनी ताणें आपलो आत्मो सोडलो.
५१ त्याच खिणाक देवळाचो पडदो वयर सकयल दोन फाडलो. धर्तरी हालली, खडपां 52 फुटलीं आनी थडीं फुटलीं. मेल्ल्या जायत्या पवित्र लोकांचीं मडीं जिवीं जालीं. ५३ जेजूच्या पुनर्जिवंतपणा उपरांत ते थडग्यांतल्यान भायर सरले आनी [ e ] पवित्र शारांत गेले आनी जायत्या लोकांक दिसले.
५४ शतपती आनी ताचे वांगडा जेजूची राखण करपी लोकांनी भूंयकांप आनी घडिल्लें सगळें पळोवन भियेले आनी उलो मारलो: “खरेंच तो देवाचो पूत!”मातेव27:27-5 4

ताचे कुशीक ‘भेदन’
जुांवाच्या सुवार्तेंत खुर्सार मारपाचो एक आकर्शक तपशील नोंद केला. तातूंत म्हळां: १.
आतां तो तयारीचो दीस आशिल्लो आनी दुसऱ्या दिसा खाशेलो सब्बाथ जावपाचो आशिल्लो. ज्यू फुडाऱ्यांक सब्बाथाच्या वेळार खुर्सार उरल्लीं मडीं उरचीं न्हय म्हणून तांणी पिलाताक पांय मोडून मडीं सकयल देंवपाक सांगलें.
जुांव19:31-35
३२ तेदनां सैनिकांनी येवन जेजू वांगडा खुर्सार मारल्ल्या पयल्या मनशाचे पांय मोडले आनी उपरांत दुसऱ्या मनशाचे पांय मोडले.
३३ पूण जेजू कडेन येवन तो मेल्लो म्हण कळ्ळें तेन्नां ताचे पांय मोडले नात.
३४ ताचे बदला एका सैनिकान जेजूची बाजू भाल्यान भितर सरून अचकीत रगत आनी उदकाचो व्हाळ हाडलो.
३५ तें पळेल्ल्या मनशान गवाय दिल्या आनी ताची गवाय खरी. तो खरें सांगता हें ताका खबर आसा आनी तुमींय विस्वास दवरुंक तो गवाय दिता.
रोमी सैनिकांनी जेजूची बाजू भाल्यान भिजताले तें जुांवान पळेलें. भायर रगत आनी उदक वेगळें जालें, ताका लागून ताका काळजाच्या दुयेंसाक लागून मरण आयलें अशें दिसता.

तशेंच जायते जाण महाशिवरात्रि मनयतात कारण शिवाची पार्वतीकडेन लग्न जाल्लो दीस मानतात. गुड फ्रायडे महा शिवरात्रिक समांतर आसा, कारण त्या दिसा जेजून आपली गूढ न्हवरोय जिखली, तिचे कुशीक भाल्यान मुद्रीत केल्ली, हांगा फुडें स्पश्ट केलां.
जेजूक पुरप
सुवार्तेंत त्या दिसा निमाणी घडणूक नोंद केल्या – ताका पुरप.
सांजवेळा लागीं पावतकच अरिमाथियाचो जोसेफ नांवाचो एक गिरेस्त मनीस आयलो, तो स्वता जेजूचो शिश्य जाल्लो.
मातेव 27:57-61
५८ पिलाता कडेन वचून ताणें जेजूची कूड मागली आनी पिलातान ती ताका दिवपाक आज्ञा केली.
५९ जोसेफान ती मडें घेवन निवळ तागड्याच्या कपड्यांत गुठलायली आनी
६० फातरांतल्यान कापल्ल्या आपल्या नव्या कबरांत दवरली. थडग्याच्या प्रवेशदारा मुखार व्हडलो फातर लोळोवन तो गेलो.
६१ मरियम्मा मगदलीनी आनी दुसरी मरियम्मा थंय थडग्या मुखार बसली.
6वो दीस – गुड फ्रायडे
ज्यू पंचांगांतलो दर एक दीस सुर्यास्त जातकच सुरू जातालो. देखून 6 वो दीस जेजून आपल्या शिश्यां कडेन आपलें निमाणें जेवण वांटून घेतिल्ल्यान सुरू जालो. त्या दीस सोंपता म्हणसर ताका धरून रातभर जायते फावटीं खटलो चलोवन खुर्सार मारलो, भाल्यान भितर सरलो आनी पुरलो. खरेंच ती ‘जेजूची व्हडली रात’ आशिल्ली. वेदना, दुख्ख, अपमान आनी मरण हो दीस चिन्न करताले आनी देखून लोक ताचो गंभीर चिंतनांत उगडास करतात तसोच महा शिवरात्रि. पूण ह्या दिसाक ‘गुड फ्रायडे’ अशें म्हण्टात. पूण विश्वासघात, छळ आनी मरणाच्या दिसाक केन्नाच ‘बरें’ कशें म्हणूं येता?
‘बॅड फ्रायडे’ न्हय तर गुड फ्रायडे कित्याक?
जशें शिवान नागाचें विख गिळून संवसार वाचयलो, तसोच जेजून आपलो पेलो पियेवन संवसार वाचयलो. तो 14 निसान दिसा पडलो, त्याच
पास्को दिसा जेन्ना बळी दिल्ल्या कोंब्यांनी 1500 वर्सां आदीं मरणांतल्यान वाटायले, तें नियोजीत आशिल्ल्याचें दाखोवन.

मनशांचीं विवरणां तांच्या मरणान सोंपतात, पूण जेजूक न्हय. उपरांत सब्बाथ आयलो – दीस 7 .