आमी हिंदू पंचांगाच्या निमाण्या पूर्णिमा दिसा होळी मनयतात. लुनी-सौर उत्पत्ती आशिल्ली होळी अस्तंत पंचांगांत भोंवता, सादारणपणान मार्चांत येता, वसंत ऋतूच्या येवपाचो एक आनंदाचो उत्सव म्हणून. जायते जाण होळी मनयतात तरी ताची समांतरता पयल्या फळां कडेन आशिल्ल्याची जाणविकाय थोड्यांकच जाता , आनी उपरांतचो उत्सव तातूंतल्यान निर्माण जाल्लो इस्टर . हे उत्सव वसंत ऋतूंतल्या पूर्णिमा दिसा जातात आनी देखून चड करून ते जुळटात.
होली मनयली
वसंत ऋतूचो आनंदाचो उत्सव, मोगाचो उत्सव वा रंगांचो उत्सव म्हणून लोक होळी मनयतात. ताचो सगळ्यांत म्हत्वाचो हेतू म्हळ्यार वसंत ऋतूची सुरवात कापणी विधी म्हणून मनयतात. पारंपारीक साहित्यांत, होळी ही वसंत ऋतूंत भरपूर पिकावळ मनयपी उत्सव म्हूण वळखता.
तशेंच होळींत बऱ्याक वायटाचेर जैत मेळयल्ल्याची परब मनयतात. होलिका दहान , सांजवेळा उपरांत दुसऱ्या दिसा होळी (वा रंगवाली होली , धुलेटी , धुलांडी ,वा फगवा ) चालू आसता.
लोक एकामेकांक रंग लावन होळी मनयतात. तशेंच एकमेकांक भिजोवपाखातीर आनी रंगोवपाखातीर उदकाचीं बंदूकां आनी उदकान भरिल्ले बलुनाचो उपेग करतात. उदकाच्या झगड्या सारकें, पूण रंगीत उदकान. कोणूय फेयर गेम, इश्ट वा परकी, गिरेस्त वा गरीब, दादलो वा बायल, भुरगीं वा जाण्टे. रंगाचो एक्स्ट्रावागांझा उक्त्या रस्त्यांनी, उद्यानांनी, भायल्या देवळांनी आनी इमारतींनी जाता. पंगड ढोल आनी वाद्य व्हरतात, एका जाग्यार दुसरे सुवातेर वचून गायन आनी नाच करतात. इश्ट आनी दुस्मान एकठांय येवन एकामेकांचेर रंगीत पिठो उडयतात, हांसतात, गॉसिप करतात, मागीर होळीचे नाजूक पदार्थ, जेवण-पेय वांटून घेतात. सकाळीं उसरां मेरेन सगळेच रंगांचो कॅनव्हास दिसतात, देखून ताका “रंगांचो उत्सव” अशें नांव पडलां.
घडये होळींतलें सगळ्यांत खाशेलें म्हणल्यार तातूंतले समाजीक भुमिका उलटप. शौचालय स्वीपर ब्राह्मण मनशाक मारूंक शकता आनी हें सगळें महोत्सवाच्या भुमिका उलटपाचो भाग. आवय-बापूय आनी भुरगीं, भावंडां, शेजारी, वेगवेगळ्या जातींमदीं आशिल्लीं परंपरीक मोगाचीं आनी आदराचीं अभिव्यक्ती सगळीं उलट्यांत.
होली पौराणीक कथा
होली फाटल्यान जायत्यो पुराणकथा आसात. होलिका दहानसावन फुडें वचपी कथा हिरण्यकशिपु राजाचें नशीब सांगता, ताच्या खाशेल्या शक्तींनी प्रह्लादाक मारपाची येवजण आंखल्या. ताका मारूंक मेळनाशिल्लें: मनशान वा जनावरांनी, घरांत वा भायर, दिसांत वा रातच्या वेळार, प्रक्षेपकांनी वा हातांत घेवपाच्या शस्त्रांनी आनी जमनीचेर, उदकाचेर वा हवेचेर न्हय. होलिकाचो प्रह्लाद जळोवपाचो यत्न अपेशी थारल्या उपरांत , नरसिंहाच्या रुपांत विष्णु , अर्द मनीस आनी अर्दशिंव (मनीस वा जनावर न्हय), सांजवेळार (दिस ना रात) हिरण्यकश्यपूक एका दारांत व्हरून (घरांत ना भायर), ताका मांडयेर दवरलो (जमनी, उदक वा हवेंत न्हय), आनी मागीर राजाक आंतराळ घालो ताच्या शींवाच्या पंज्यांनी (हातांत धरपाचें वा उडयल्लें शस्त्र न्हय). हे कथेंत होळी वायटाचेर बरें मनयतात.
तेच प्रमाण पयलें फळां जैताची परब मनयतात, पूण वायट राजाचेर न्हय, पूण मरणाचीच परब मनयतात. आतां इस्टर आयतार म्हणून वळखतात तें पयलें फळ कशें स्पश्ट करतात , तुमकां आनी म्हाका नवे जिवीत दितात तें सुवार्तेंत स्पश्ट केलां.
पुर्विल्ले हिब्रू वेद उत्सव
जेजूच्या निमाण्या सप्तकांतल्या दिसपट्ट्या घडणुकांचो आमी पाळो घेतलो. ताका पास्को , एक पवित्र ज्यू उत्सव, सप्तकाच्या सातव्या दिसा सब्बाथाक मरणांत विसव घेतलो . देवान हे पवित्र दीस बऱ्याच आदीं हिब्रू वेदांत स्थापन केल्ले. त्या सुचोवण्यांनी अशें बरयल्लें:
सर्वेस्परान मोयजेसाक म्हळें, २ “इज्रायल लोकांक उलो आनी तांकां सांग: ‘ह्यो म्हज्या थारायिल्ल्यो सण्यो, सर्वेस्पराच्यो थारायिल्ल्यो सण्यो, तुमी पवित्र सभा म्हूण जाहीर करच्यो.
सब्बाथाचो दीस
३ “‘तुमकां काम करपाक स दीस आसतात, पूण सातवो दीस सब्बाथाचो विसव, पवित्र सभा, तुमी कसलेंच काम करुंक जायना, तुमी खंय रावतात थंय तो सर्वेस्पराचो सब्बाथ.
पास्को आनी खमीर नाशिल्ल्या भाकरीचो सण
४ “‘ह्यो प्रभून थारायिल्ल्यो सण्यो, तुमी थारायिल्ल्या वेळार जाहीर करपाच्यो पवित्र सभा: ५ पयल्या म्हयन्याच्या चवदाव्या दिसा सांजवेळार प्रभूचो पास्को सुरू जाता.लेवीत 23:1-5
जेजूक खुर्सार मारप आनी विसव दोनूय सारकेच 1500 वर्सां आदीं थारायिल्ल्या ह्या दोन पवित्र सणांनी घडले हें जिज्ञासू न्हय?
किद्याक? ताचो अर्थ कितें?
पुर्विल्ल्या हिब्रू वेद उत्सवांवांगडा हो वेळ चालूच उरता. पास्को आनी सब्बाथा उपरांत फुडलो सण म्हळ्यार ‘पयलीं फळां’. हिब्रू वेदांनी ताचेखातीर ह्यो सुचोवण्यो दिल्यात.
हिब्रू पयल्या फळांचो उत्सव
सर्वेस्परान मोयजेसाक म्हळें, १० “इज्रायल लोकांक उलो आनी तांकां सांग: ‘जेन्ना तुमी हांव तुमकां दितलों त्या देशांत भितर सरतात आनी ताची पिकावळ काडटात तेन्ना तुमी काडिल्ल्या पयल्या कड्डणाचो एक चोमो याजका कडेन हाडचो .लेवीत 23:9-11
तुमी तुमच्या देवा कडेन हो बळी हाडटात त्या दिसा मेरेन तुमी खंयचीच भाकरी, भाजलेली वा नवें धान्य खावंक फावना. तुमी खंय रावतात थंय फुडल्या पिळग्यां खातीर हो एक टिकपी अध्यादेश जावपाचो आसा.लेवीत 23:14
पास्कोचो ‘सब्बाथा उपरांतचो दीस’ हो तिसरो पवित्र उत्सव आशिल्लो, पयली फळां . दर वर्सा ह्या दिसा मुखेल याजक पवित्र देवळांत भितर सरतालो आनी वसंत ऋतूंतल्या पयली धान्य पिकावळ सर्वेस्पराक अर्पण करतालो. होलीचे भशेन हाका लागून गिमाच्या उपरांत नव्या जिविताची सुरवात जाल्ल्याचें संकेत मेळटालें, लोकांक समाधानान जेवपाक मेळचें अशी भरपूर पिकावळ मेळपा कडेन पळयताले.
हो सारको सब्बाथा उपरांतचो दीस जेन्ना जेजून मरणांत विसव घेतलो , नव्या सप्तकाचो आयतार, निसान 16. सुवार्तेंत ह्या दिसा कितें घडलें तें नोंद केलां जेन्ना मुखेल याजक नव्या जिविताचीं ‘पयलीं फळां’ अर्पण करून देवळांत गेलो.
जेजू मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जालो
सप्तकाच्या पयल्या दिसा, सामकेच सकाळीं बायलो आपूण तयार केल्लो मसालो घेवन थडग्यांत गेली. २ तांकां तो फातर थडग्या थावन पयस लोळिल्लो दिसलो, ३ पूण भितर सरतना तांकां प्रभू जेजूची कूड मेळ्ळी ना. ४ ते हे विशीं विचार करताना अचकीत वीज पडपी कपडे घाल्ले दोन मनीस तांच्या कुशीक उबे रावले. ५ भियेवन बायलो जमनीर तोंड करून नमस्कार केल्यो, पूण दादल्यांनी तांकां म्हणलें: “तुमी मेल्ल्या लोकां मदीं जिव्या मनशाक कित्याक सोदतात? ६ तो हांगा ना, तो जिवंत जाला! ताणें तुका सांगिल्लें याद करात, तो तुमच्या वांगडा गॅलीलांत आसतना: ७ ‘मनशाच्या पुताक पातकांच्या हातांत दिवंक जाय, ताका खुर्सार मारचो पडटलो आनी तिसऱ्या दिसा परतून जिवंत जावंक जाय. ” ८ मागीर तांकां ताचीं उतरां याद जालीं.
९ ते थडग्यांतल्यान परत येतकच एकरा लोकांक आनी हेर सगळ्यांक हीं सगळीं गजाली सांगलीं. १० मरियम्मा मगदालीनी, जोआना, जाकोबाची आवय मरियम्मा आनी तांचे वांगडा आशिल्ल्या हेरांनी प्रेषितांक सांगिल्लें. ११ पूण तांचीं उतरां तांकां बकवासां सारकीं दिसतालीं म्हणून तांणी त्या बायलांचेर विस्वास दवरलो ना. १२ पेद्रू मात उठलो आनी थडग्यांत धांवलो. वांकून ताका तागडाच्यो पट्ट्यो एकटोच पडून दिसल्यो आनी कितें जालां तें मनांत विचारून तो गेलो.
इमाऊसाच्या रस्त्यार
१३ त्याच दिसा तातूंतले दोग जेरुसलेम थावन सुमार सात मैलांचेर इमाऊस नांवाच्या गांवांत वताले. १४ घडिल्ल्या सगळ्या गजालीं विशीं ते एकामेकां कडेन उलयताले. १५ ते एकामेकां कडेन उलयतना आनी चर्चा करतना जेजू स्वता वयर येवन तांचे वांगडा चललो; १६ पूण तांकां ताका वळखुपाक आडायलो.
१७ ताणें तांकां विचारलें, “तुमी वतना एकठांय कितें चर्चा करतात?”
तोंड सकयल दवरून ते एके सुवातेर उबे रावले. १८ तातूंतल्या क्लिओपास नांवाच्या एका मनशान ताका विचारलें: “तुमी एकलोच जेरुसलेम भेट दिता, जाका ह्या दिसांनी थंय घडिल्ल्या घडणुकांची खबर ना?”
१९ “कांय गजाली?” ताणें विचारलें.
तांणी जाप दिली, “नासारेथच्या जेजू विशीं.” “तो एक संदेष्टो, देवा मुखार आनी सगळ्या लोकां मुखार उतरांनी आनी कर्तुबांनी बळिश्ट आशिल्लो. २० मुखेल याजकांनी आनी आमच्या राज्यकर्त्यांनी ताका मरणाची ख्यास्त फर्मायली आनी तांणी ताका खुर्सार मारलो, २१ पूण इज्रायलाक सोडवपी तोच अशी आस्त बाळगिल्ली थडग्यांत आयज सकाळीं पयलींच 23 पूण ताची कूड मेळ्ळी ना आनी तांणी आमकां सांगलें की तांणी देवदूतांचो दर्शन पळयला, तांणी तो जिवो आसा अशें सांगलें 24 मागीर आमच्या कांय वांगड्यांक थडग्यांत गेले आनी बायलांन सांगिल्ले प्रमाणें तें मेळ्ळें, पूण तांकां जेजूक दिसलो ना.”
२५ ताणें तांकां म्हळें: “तुमी कितले मूर्ख आनी संदेष्ट्यांनी सांगिल्ल्या सगळ्या गजालींचेर विस्वास दवरपाक कितले मंद! ’ २६ मेसियासाक हीं कश्ट सोंसून ताच्या महिमेत प्रवेश करुंक जायनासलें?” २७ मोयजेस आनी सगळ्या संदेष्ट्यां थावन ताणें सगळ्या शास्त्रांत आपले विशीं सांगिल्लें तांकां समजायलें.
२८ ते ज्या गांवांत वताले त्या गांव लागीं पावतकच जेजू पयस वचत आशिल्ल्यावरी फुडें वचत रावलो. २९ पूण तांणी ताका खर उलो मारलो, “आमचे कडेन राव, सांजवेळा लागीं पावला, दीस जवळजवळ सोंपता.” देखून तो तांचे वांगडा रावपाक भितर सरलो.
३० तांकां मेजार बसून ताणें भाकरी घेतली, उपकार मानली, ती फोडून तांकां दिवंक लागलो. ३१ तेदनां तांचे दोळे उगडले आनी तांकां ताका वळखलो आनी तो तांच्या नदरेंतल्यान गायब जालो. ३२ तांणी एकामेकांक विचारलें, “तो रस्त्यार आमचे कडेन उलयताना आनी आमकां शास्त्र उक्तें करताना आमचीं काळजां आमच्या भितर जळ्ळीं नात?”
३३ ते उठून रोखडेंच जेरुसलेमांत परतले. थंय तांकां इकरा आनी तांचे वांगडा आशिल्ले मेळ्ळे, 34 आनी म्हळें: “खरें, सर्वेस्पर जिवंत जावन सायमनाक प्रगट जाला.” ३५ मागीर दोगांयनी वाटेर घडिल्लें आनी जेजूक भाकरी फोडटना तांकां कसो वळखलो तें सांगलें.
जेजू शिश्यांक दिसता
३६ ते अजून हे विशीं उलयताना जेजू स्वता तांचे मदीं उबो रावून तांकां म्हणलें: “तुमकां शांती मेळूं.”
३७ आपूण एक भूत पळयला अशें समजून ते भियेले आनी भियेले. ३८ ताणें तांकां म्हळें: “तुमी कित्याक त्रासांत आसात आनी तुमच्या मनांत दुबाव कित्याक उबो रावता? ३९ म्हज्या हाताक आनी पांयांक पळय, हांव स्वता! म्हाका स्पर्श कर आनी पळय, भुताक मास आनी हाडां नात, जशें तुमकां दिसता तशें म्हाका आसा.”
४० हें सांगून ताणें तांकां आपले हात-पांय दाखयले. ४१ ते अजून खोशी आनी अचंबित जावन ताचेर विस्वास दवरूंक नासलो तरी ताणें तांकां विचारलें: “तुमकां हांगा कितें खावपाक मेळटा काय?” ४२ तांणी ताका भाजलेले नुस्त्याचो कुडको दिलो, ४३ आनी ताणें तो घेवन तांच्या मुखार खालो.
४४ ताणें तांकां म्हळें: “तुमच्या वांगडा आसतना हांवें तुमकां सांगिल्लें: मोयजेसाच्या कायद्यांत, संदेष्ट्यांनी आनी स्तोत्रांत म्हजे विशीं जें कितें बरयलां तें सगळें पुराय जावंक जाय.”
४५ मागीर तांकां शास्त्र समजूंक मेळचें म्हणून ताणें तांचें मन उगडलें. ४६ ताणें तांकां सांगलें, “बरयल्लें अशें: मेसियास तिसऱ्या दिसा दुख्ख भोगतलो आनी मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जातलो, ४७ आनी जेरुसलेमांतल्यान सुरू जावन सगळ्या राष्ट्रांक ताच्या नांवान पातकांच्या भोगसणी खातीर पश्चात्ताप करपाचो प्रचार जातलो, ४८ तुमी ह्या गजालींचे साक्षी आसात.लुकास24:1-48
जेजूचें पयलें फळ जैत
जेजू ‘पयलीं फळां’ पवित्र दिसा मरणाचेर जैतिवंत जालो, हें पराक्रम ताच्या दुस्मानाक आनी ताच्या शिश्यांक अशक्य दिसतालें. होळी वायटाचेर बऱ्याचें जैत मनयतात तशें ह्या दिसा जेजूचें जैत बरेंपणाचें जैत आशिल्लें.
जेन्ना नाशवंत मनशाक अविनाशी, आनी मर्त्य मनशाक अमरत्व न्हेसयतले, तेन्ना बरयल्ली म्हण खरी जातली: “मरण जैतांत गिळ्ळां.”
५५ “हे मरण, तुजें जैत खंय , हे मरण, तुजो डंक खंय?”
५६ मरणाचो दंश पाप आनी पातकाचो बळ कायदो.1 कोरिंतकारांक15:54-56
आमी भुमिका उलटून होळी मनयतात तशें ह्या ‘पयलीं फळां’ सगळ्यांत व्हडली भुमिका उलटपणा हाडली. पयलीं मनशाकुळाचेर मरणाची पुराय सत्ता आशिल्ली. आतां जेजून मरणाचेर सत्ता मेळयल्या. ताणें ती सत्ता उलटयली. नरसिंहाक हिरण्यकशिपुच्या शक्तींआड एक उक्ती मेळ्ळी तेन्ना जेजूक पातक करिनासतना मरून अजेय दिसपी मरणाक हारोवपाची उक्ती मेळ्ळी.
तुका आनी म्हजे खातीर जैत
पूण हें फकत जेजूचें जैत न्हय. तशेंच तुमकां आनी म्हजे खातीर एक जैत, ताची हमी First Fruits कडेन ताच्या वेळान . बायबल स्पश्ट करता:
पूण ख्रिस्त खरोच मेल्ल्यांतल्यान जिवंत जाला, न्हिदिल्ल्या लोकांचें पयलें फळ. २१ कित्याक मरण एका मनशा वरवीं आयलें म्हणून मेल्ल्या मनशांचें पुनर्जिवंतपणय मनशा वरवीं जाता. २२ कित्याक आदामाक लागून सगळे मरतात तशेच ख्रिस्तांतल्यान सगळे जिवे जातले. २३ पूण दरेकल्याक वळेरेन: पयलें फळ ख्रिस्त; मागीर तो येताना ताचेच. २४ मागीर शेवट येतलो, जेन्नां तो सगळो शेवट, अधिकार आनी सत्ता नश्ट केल्या उपरांत राज्य बापायच्या हातांत दितलो. २५ कित्याक ताणें आपल्या सगळ्या दुस्मानांक आपल्या पांयां सकयल दवरून राज्य करुंक जाय. २६ नाश जावपाचो निमाणो दुस्मान म्हळ्यार मरण.
1 कोरिंतकारांक15:20-26
जेजू पयल्या फळां वयल्यान जिवंत जालो म्हणजे तो आमकां मरणांतल्यान पुनर्जिवंत जावपाक आमंत्रण दिता हें आमकां कळूं येता. जशें पयलें फळां उपरांत व्हडली कापणी मेळटली अशी अपेक्षा दवरून नव्या वसंत ऋतूंतल्या जिविताची अर्पण आशिल्ली, तशें जेजूचें ‘पयल्या फळां’ वयल्यान उठप ‘आपल्या’ सगळ्यां खातीर उपरांतच्या पुनर्जिवंतपणाची अपेक्षा दवरता.
वसंत ऋतूचें बीं…
वा असो विचार करात. पयल्या दिसा जेजून स्वताक ‘बीज’ म्हणलें. होळी वसंत ऋतूंत बियांपसून नव्या जिविताची अंकुरण जावपाची परब मनयतात तशीच होळी जेजूच्या नव्या जिविताकडेनय नदर मारता, तो ‘बीज’ जोय वसंत ऋतूंत परतून जिवीत जालो.
द नेक्स्ट मनु…
तशेंच बायबलांत मनूची संकल्पना वापरून जेजूच्या पुनर्जल्माची विस्कटावणी केल्या. आदल्या वेदांत मनु हो सगळ्या मनीसजातीचो पूर्वज आशिल्लो. आमी सगळे ताचीं भुरगीं. उपरांत पुराणांत दर एका कल्पाक वा युगाक नवो मनु आस्पावलो ( श्राद्धदेव मनु हो ह्या कल्पांतलो मन्वंतर). आदाम होच मनु आशिल्लो, ताचे कडल्यान ताच्या भुरग्यांक मरण आयिल्ल्यान सगळ्या मनशाक मरण आयलें अशें हिब्रू वेदांतल्यान स्पश्ट जाता.
पूण जेजू हो फुडलो मनु. मरणाचेर जैत मेळोवन ताणें नव्या कल्पाचें उक्तावण केलें. ताचीं भुरगीं जावन आमींय जेजू सारके जिवंत जावन मरणाच्या ह्या जैतांत वांटो घेतले. तो पयलीं जिवंत जालो आनी आमचें पुनर्जिवंतपण उपरांत येता. ताच्या नव्या जिविताच्या पयल्या फळां फाटल्यान वचपाक तो आमकां आपयता.
इस्टर: त्या आयतारा पुनर्जल्माची परब मनयप
आयज, आमी चड करून जेजूच्या पुनर्जिवंतपणाक इस्टर म्हणटात , आनी इस्टर आयतार तो जिवंत जाल्ल्या आयताराचो उगडास करता. जायते जाण आपल्या घरांत नव्या जिविताच्या प्रतीकांक रंग दिवन इस्टर मनयतात. जशी आमी रंगान होळी मनयतात तशीच इस्टराक. होळी जशी नवी सुरवात मनयतात तशीच इस्टराची परब मनयतात. इस्टर मनयपाची विशिश्ट पद्दत तितली म्हत्वाची न्हय. म्हत्वाचें म्हणल्यार जेजूचें पुनर्जिवंतपण पयल्या फळांची पूर्णताय म्हूण, आनी ताचे फायदे मेळोवपाक .
सप्तकाच्या वेळरेखेंत आमी हें पळयतात:
‘गुड फ्रायडे’ हांणी जाप दिली
हाका लागून ‘गुड फ्रायडे’ कित्याक ‘बरें’ ह्या प्रस्नाची जाप मेळटा .
पूण थोड्या काळा खातीर देवदूतां परस उणो जाल्लो जेजू, आतां ताका मरण भोगचें पडलें म्हणून ताका वैभव आनी मानाची मुकुट घाल्ली आमी पळयतात, जाका लागून देवाच्या कृपेन तो सगळ्यां खातीर मरणाची चव घेवंक शकता.हेब्रेवांक2:9
जेजून ‘मरणाची चव घेतली’ तेन्ना ताणें तुजे खातीर, म्हजे खातीर आनी ‘सगल्यांक’ अशें केलें. गुड फ्रायडे ‘बरें’ कारण तें आमकां बरें आशिल्लें .
जेजूच्या पुनर्जिवंतपणाचो विचार केलो
जेजून आपलें पुनर्जिवंतपण सिद्ध करुंक जायत्या दिसांनी मरणांतल्यान जिवो दाखयलो, हांगा नोंद केला . पूण ताच्या शिसांक पयलें दर्शन.
…तांकां बकवास दिसतालें (लूक 24: 10)
जेजूक अशें करचें पडलें:
मोयजेस आनी सगळ्या संदेष्ट्यां थावन ताणें आपल्या विशीं सगळ्या शास्त्रांत सांगिल्लें तांकां समजायलें.लुकास24:27
आनी परतून उपरांत:
ताणें तांकां म्हणलें, “तुमच्या वांगडा आसतना हांवें तुमकां सांगिल्लें: मोयजेसाच्या कायद्यांत, संदेष्ट्यांनी आनी स्तोत्रांत म्हजे विशीं जें कितें बरयलां तें सगळें पुराय जावंक जाय.”लुकास 24:44
आमकां सासणाचें जिवीत दिवपाची ही खरेंच देवाची येवजण आसा काय ना हाची खात्री कशी करूं येता? फकत देवाकच फुडार खबर आसा. ऋषींनी शेंकड्यांनी वर्सां आदीं चिन्नां आनी भाकीतां बरयल्लीं जाका लागून जेजून तीं पुराय केलीं काय ना तें आमी सत्यापीत करूंक शकतले…
जाका लागून तुमकां शिकयल्ल्या गजालींची खात्री तुमकां कळटली.लुकास1:4
जेजूच्या मरणा विशीं आनी पुनर्जिवंतपणा विशीं म्हायती मेळोवपा खातीर आमी सोदून काडटात: